เฟีย โกตาร์ (Fear Gorta) ผีดิบหิวโหยชั่วนิรันดร์ผู้ออกแสวงหาขอส่วนบุญ แห่งประเทศไอร์แลนด์
“เฟีย โกตาร์” (Fear Gorta) เป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวสุดในตำนานพื้นบ้านของชาวไอริส ประเทศไอร์แลนด์ พวกมันมีรูปแบบที่แตกต่างกัน แต่มีสิ่งที่เหมือนกันคือการทำหน้าที่เป็นลางแห่งความโชคร้ายที่ในบางครั้งอาจรุนแรงถึงชีวิต ส่วนใหญ่แล้วมันจะมาให้เห็นในรูปลักษณ์ของผีดิบคล้ายกับซอมบี้ หิวโหย ผอมแห้ง มีเนื้อและผิวหนังเน่าเปื่อยติดอยู่ตามร่างกายเป็นหย่อม ๆ บางตำนานเล่าว่าเมื่อมันก้าวเดินก็จะมีเนื้อหลุดออกจากร่างกาย ใบหน้ากลวง ผมหงอกสีขาวเป็นหย่อม แขนบาง เล็บยาวสกปรก สวมเสื้อผ้าเก่า ๆ ขาด ๆ ราวกับผ้าขี้ริ้ว ถือถ้วยเก่า ๆ ในมือ
การปรากฏตัวและพฤติกรรมของเฟีย โกตาร์
เฟีย โกตาร์ มักจะเดินเตร่ไปตามชนบท ตามไหล่ของและขอทานเศษอาหารจากผู้คนที่พบ เงินหรือสิ่งของต่าง ๆ ซึ่งอาจจะเป็นสิ่งใดก็ได้ที่สามารถช่วยดับความหิวโหยอันไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าหากผู้ที่ได้พบเฟีย โกตาร์ให้ความช่วยเหลือ ทำตัวดี ๆ กับพวกมันก็จะได้รับผลดี ส่วนคนที่ขับไล่ดูถูกพวกมันก็จะต้องประสบกับโชคร้าย คำสาปอันน่าสะพรึงกลัว ความอดอยากและการพยายามทำร้ายมันยิ่งเป็นความคิดที่ไม่ดีเข้าไปใหญ่ เพราะมันก็พร้อมที่จะตอบสนองความรุนแรงด้วยการใช้ความรุนแรงเช่นกัน ถึงแม้ว่าเฟีย โกตาร์จะดูอ่อนแอ แต่มันก็สามารถที่จะสร้างความเสียหายอย่างมหาศาลให้กับทุกคนที่ก้าวร้าวต่อมัน
ต้นกำเนิดของเฟีย โกตาร์
โดยทั่วไปแล้วเฟีย โกตาร์เป็นศพที่ถูกละเลย มักเป็นศพที่ถูกทิ้งเอาไว้บนพื้นดินโดยไม่ได้รับการนำไปฝังอย่างเหมาะสม ส่วนใหญ่แล้วมักเป็นคนยากจนที่ลุกขึ้นมาจากหลุมฝังศพของตัวเอง เชื่อกันว่าหากมีหญ้างอกขึ้นมาปกคลุมทั่วทั้งร่างกายเมื่อไหร่ศพนั้นก็จะกลายเป็นเฟีย โกตาร์ไปในที่สุด
ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับเฟีย โกตาร์ในเชิงประวัติศาสตร์
ในประเทศไอร์แลนด์ คำว่าเฟีย โกตาร์เป็นคำอุปมาที่แสดงให้เห็นถึงความยากลำบากของผู้คนที่เคยเกิดขึ้นในช่วง “ความอดอยากมันฝรั่ง” ของชาวไอริส มันฝรั่งได้กลายมาเป็นอาหารหลักของคนทั่วไปในช่วงศตวรรษที่ 19 โดยเฉพาะกับครอบครัวที่ยากจนด้วยเหตุผลด้านราคาที่ถูก เก็บไว้ได้นาน ทำให้มันฝรั่งสามารถที่จะช่วยให้ผู้คนสามารถผ่านฤดูหนาวอันแสนโหดร้าย
ในช่วงปี 1845 เกิดการแพร่ระบาดของโรคใบมันฝรั่งไหม้จากฝีมือของจุลินทรีย์คล้ายเชื้อราที่ชื่อว่า Phytophthora infestans ในชนบทและพื้นที่เพาะปลูกของประเทศไอร์แลนด์ ทำให้เกิดความอดอยากมันฝรั่งเป็นระยะเวลานานถึงเจ็ดปี
ช่วงเวลาดังกล่าวทำให้เกิดความอดอยาก ความยากจนข้นแค้นและโรคภัยไข้เจ็บมาสู่เหล่าคนยากจนที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการปกครองอันแสนกดขี่ของประเทศอังกฤษ นอกจากนี้ ยังมีการส่งออกผลผลิตที่ทำได้อย่างต่อเนื่องด้วยการจัดการของเจ้าของที่ดินและพ่อค้าชาวอังกฤษ แถมยังต้องพบกับ “กฎหมายข้าวโพด” ที่มีการนำมาใช้อยู่ในช่วงเวลานั้นที่ได้ทำการกำหนดภาษีนำเข้าสูงเทียมเพื่อรักษาอำนาจควบคุมตลาดของอังกฤษ เหตุการณ์เหล่านี้ทำให้ผู้คนกว่าสองล้านคนอพยพไปตั้งรกรากอยู่ทางตอนเหนือของอเมริกาและบริเตนใหญ่เพื่อเอาชีวิตรอด
นอกจากนี้ ยังมีบันทึกการเสียชีวิตของผู้คนรับล้านจากความอดอยาก ภาวะทุพโภชนาการและโรคอื่น ๆ ที่มีความเกี่ยวข้อง ศพของผู้เสียชีวิตถูกลากออกไปใส่เกวียนไปวางทับกันเอาไว้จนกลายเป็นหลุมฝังศพชั่วคราวโดยไม่ได้รับพรหรือการฝังศพอย่างเหมาะสม หลุมศพบางแห่งถูกปล่อยทิ้งเอาไว้โดยปราศจากเครื่องหมายและถูกลืมไปในที่สุด ซึ่งอาจนำไปสู่เสียงกรีดร้องอันแสนหิวโหยที่ถูกฝังกลบลงไปใต้พื้นดินหลายเมตรด้วยเช่นกัน
เรื่องราวและข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์เหล่านี้เองที่อาจกลายมาเป็นตันกำเนิดเรื่องราวอันแสนน่ากลัวของเฟีย โกตาร์และยังเป็นเสมือนกับสิ่งเตือนใจว่ายังมีผู้คนน่าสงสารอีกมากมายที่ยังต้องการความช่วยเหลืออยู่เสมอ...
“เลียมือ” ตำนานสยองขวัญ สำหรับคนที่อยู่บ้านคนเดียวของประเทศสหรัฐอเมริกา
โพสต์โดย :: กาลนาน
