มนุษย์หมาป่ามีระดับสติปัญญามากน้อยเพียงใดและสามารถพูดได้หรือเปล่า? โดยอิงข้อมูลเชิงประวัติศาสตร์

            ในโลกของสื่อบันเทิง “มนุษย์หมาป่า” ถูกสร้างให้มีตัวตนของความบ้าคลั่งที่ต้องการทำลายล้างและกัดกระชากกลืนกินทุกอย่างในโลก โง่เขลา ปราศจากสติปัญญาและสูญเสียการประสานงานระหว่างร่างกายกับจิตใจไปอย่างสิ้นเชิง ทำให้หลายครั้งมนุษย์หมาป่าที่ชั่วร้ายในสื่อบันเทิงมักจะจบชีวิตลงด้วยกับดักหรือแผนการที่ดูไม่ค่อยจะเข้าท่านักจากเหล่าตัวเอก

            ถ้าหากอ้างอิงจากตำนานและเรื่องเล่าขานที่มีการกล่าวถึงทั่วทั้งโลกกลับพบว่าความจริงแล้วตรงกันข้ามกันเลย...

            ในตำนาน นิทานและเรื่องเล่าพื้นบ้านมนุษย์หมาป่า “ฉลาด” สามารถรักษาระดับสติปัญญาของมนุษย์เอาไว้ยามที่กลายร่างได้เป็นอย่างดี เนื่องจากความเฉลียวฉลาดดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของคำสาปและยิ่งเป็นการตอกย้ำให้เห็นว่ามนุษย์หมาป่าเป็นสิ่งที่อันตรายเป็นอย่างมาก แน่นอนว่ามนุษย์หมาป่าย่อมมีความโกรธเกรี้ยวมากเสียจนสูญเสียการควบคุมตัวเองในบางครั้ง แต่มนุษย์หมาป่าก็ไม่ได้กระทำการใด ๆ ด้วยความโง่เขลาอย่างที่คนทั่วไปเข้าใจกัน

            ถึงแม้จะมีเรื่องราวเกี่ยวกับมนุษย์หมาป่าที่สูญเสียการควบคุมตัวเองไปบ้าง ถึงอย่างนั้นพวกมันก็ยังคงฉลาดอยู่ดีและเหนือกว่าความฉลาดของสัตว์ เนื่องจากในหลาย ๆ ครั้งที่การกลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่านั้นเกิดขึ้นจากการที่บุคคลดังกล่าวได้รับบททดสอบความเป็นมนุษย์หรือได้รับการกระตุ้นจากสัญชาตญาณของสัตว์ป่า ถึงอย่างนั้นมนุษย์หมาป่าเหล่านั้นก็ยังพอที่จะสามารถควบคุมแรงกระตุ้นของตัวเองได้ถ้าหากมีเจตจำนงที่มากเพียงพอและมีมนุษย์หมาป่าหลายเรื่องราวที่สามารถควบคุมตัวเองได้อย่างเต็มที่โดยที่ไม่จำเป็นที่จะต้องดิ้นรนต่อสู้กับความกระหายเลือดของตัวเองขณะที่อยู่ในร่างของมนุษย์หมาป่าเช่นกัน

            หนึ่งในเรื่องราวเกี่ยวกับมนุษย์หมาป่าที่สามารถควบคุมตัวเองยามที่กลายร่างได้อย่างสมบูรณ์แบบนั้น ตัวอย่างเช่น “บิสคราเวต” (Bisclavret) โดย “แม่รี่แห่งฝรั่งเศส” (Marie de France) บิสคราเวตเป็นอัศวินผู้กล้าหาญอีกทั้งยังเป็นสุภาพบุรุษมารยาทงามที่แม้ว่าจะกลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าก็ยังคงประพฤติตัวได้อย่างยอดเยี่ยมและยังมีตำนาน นิทานพื้นบ้านในยุคกลางอื่น ๆ อีกมากมายหลายเรื่องที่เกี่ยวกับมนุษย์หมาป่าที่สามารถควบคุมตัวเองในขณะที่กำลังกลายร่างอยู่ได้อย่างเต็มที่ เช่น เรื่องราวของ “วิลเลียมแห่งปาแลร์โม” (Guillaume de Palerme) เป็นต้น

            มนุษย์หมาป่าในตำนานเหล่านี้บางตนสามารถพูดภาษามนุษย์ได้ในขณะที่ยังคงอยู่ในร่างของมนุษย์หมาป่า เช่น “มนุษย์หมาป่าแห่งออสโซรี” (Werewolves of Ossory)  อย่างไรก็ตาม ภาพลักษณ์ของมนุษย์หมาป่าที่บ้าคลั่ง เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว แรงปรารถนาและการกระตุ้นให้จมสู่ความรุนแรง ถูกขับเคลื่อนด้วยอารมณ์ที่ถูกปลดปล่อยออกมา แต่สิ่งเหล่านั้นก็ไม่ได้หมายความว่าจะทำให้พวกมันด้อยสติปัญญาแต่อย่างใด...