#เรื่องเล่าสยอง: ผู้เห็นด้วยจากความมืด
ผมเข้าร่วมกิจกรรมค่ายอาสากับเพื่อนไปทำห้องสมุดให้กับโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในป่าลึกของภาคเหนือโดยพักกันอยู่ที่ศาลาเปรียญของวัด
คืนหนึ่งผมกับเพื่อนอีกสามคน แอบพกเหล้าออกไปกินกันที่เพิงพักในทุ่งนาใกล้กับกำแพงวัด
พวกเราเริ่มเมาแล้วเริ่มคิดแผลงๆที่จะเล่นผีถ้วยแก้ว โดยก่อนเริ่มเพื่อนคนหนึ่งได้เสนอขึ้นมาว่า
ทำไมเราไม่ลองเรียกวิญญาณร้ายๆมาถามคำถามดูบ้าง!?
“มึงจะบ้าเหรอ” ผมออกปากห้ามทันที “เราไม่ควรเรียกหาสิ่งเลวร้าย”
“ถูกต้อง!” มีเสียงของผู้หญิงสนับสนุนความเห็นของผมดังขึ้นในความมือก
จากอีกด้านของกำแพงวัด!!!
ทุกคนได้ยินเสียงนั้น
ก่อนที่จะมองหน้ากันไปมาด้วยความฉงน ไม่มีผู้หญิงอยู่ในวงสนทนา
ไม่มีใครอยู่ที่กำแพงวัด และที่สำคัญเรือนพักของผู้หญิงที่มาร่วมค่ายครั้งนี้ อยู่ในหมู่บ้านที่ห่างจากวัดไกลหลายกิโลเมตร
แล้วใครล่ะ
ที่สนับสนุนความเห็นของผมจากในความมืด!?