เรื่องผีสั้นๆ “อย่าเปิดประตูบานนั้น”
มีข่าวลือโรงพยาบาลที่ฉันทำงานอยู่ว่าในบางครั้ง เมื่อเข้าไปในห้องดับจิตจะได้ยินเสียงเคาะจากในช่องเก็บศพ..
ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงแค่เรื่องสยองขวัญที่ค่อนข้างไร้สาระ เหมือนกับพวกตำนานเมืองที่เอาไว้เล่าหลอกกันเวลาไปออกแคมป์
.
ช่วงหัวค่ำของวันหนึ่ง ฉันเอาเอกสารไปให้กับแพทย์นิติเวชที่ห้องดับจิต ในขณะที่เขากำลังนั่งเซ็นเอกสารเพื่อให้ฉันนำกลับไปด้วย อยู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงเคาะจากในช่องเก็บศพที่อยู่ใกล้ๆ!?
ฉันยืนตัวแข็งทื่อกับสิ่งที่ได้ยินอย่างไม่คาดฝัน..!!
แต่.. สิ่งที่ทำให้ฉันขนลุกมากกว่า คือ แพทย์นิติเวชคนนั้นจับที่แขนของฉัน เขามองตรงมาที่ดวงตาของฉันแล้วถามว่า
“คุณได้ยินเสียงนั่นไหม!?”
ฉันถามเขาอย่างแผ่วเบาว่า เวลาที่ได้ยินเสียงนั้น เขาเคยเปิดดูข้างในช่องเก็บศพหรือเปล่า!?
เขาส่ายหน้า.. ก่อนจะตอบด้วยเสียงเบาราวกระซิบว่า
“ไม่มีทาง..”