เรื่องผีสั้นๆ “คุณชอบหนังสือไหม!?”
พ่อของฉันท่านทำงานอยู่ในห้องสมุดท้องถิ่นที่เก่าแก่..
มันเป็นห้องสมุดขนาดปานกลางที่มีสองชั้น ตัวอาคารทำจากไม้ บ่อยครั้งที่ท่านทำงานจนดึกคนเดียแล้วมักได้ยินเสียงประหลาดเหมือนกับมีคนเดินอยู่ในห้องสมุด หรือเสียงดังโครมครามชั้นบน เมื่อขึ้นไปตรวจสอบก็ไม่มีใครอยู่ที่นั่น..
เมื่อท่านเล่าให้ฟัง ฉันเลยเสนอว่าทำไมเราไม่ลองไปตั้งกล้องและบรรทุกเสียงดูว่าในห้องสมุดมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า!? และท่านก็เห็นด้วย
คืนหนึ่ง.. ฉันเอากล้องวิดีโอ กับเทปบันทึกเสียงไปวางเอาไว้ในห้องสมุด ล็อกประตูแล้วกลับบ้าน พอรุ่งเช้า พวกเรามาเปิดดูกล้องวีดิโอทุกอย่างเป็นปกติดี ห้องสมุดดูเงียบสงบอย่างที่ควร
แต่.. พอลองเปิดเทปบันทึกเสียง ปรากฏว่าพวกเราได้ยินเสียงเหมือนกับมีคนกำลังกระซิบคุยกันอย่างแผ่วเบา จนฟังไม่ออกว่าพวกเขากำลังคุยเรื่องอะไรกันแน่!?
.
เพื่อความมั่นใจ คืนหนึ่งฉันเลยไปที่ห้องสมุดกลางดึกกับพ่อพร้อมกับเครื่องบบันทึกเสียง
ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง แล้วกดเครื่องบันทึกเสียงให้ทำงานก่อนจะเริ่มต้นคำถามกับบางสิ่งที่อยู่ในนั้น โดยมีพ่อนั่งอยู่ข้างๆว่า
“คุณชอบหนังสือไหม!?”
หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วินาที พวกเราก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างหนักๆ ตกกระทบกับพื้นไม้ของชั้นสอง!?
เมื่อเดินขึ้นไปตรวจสอบดูด้วยกัน ปรากฏว่าบนพื้นไม่มีหนังสือหนาเล่มใหญ่คว่ำหน้าในลักษณะที่เปิดอยู่ และคำแรกที่ปรากฏในย่อหน้าของหนังสือ เป็นนามสกุลของพวกเรา!?
เมื่อพลิกดูชื่อหนังสือ ชื่อเรื่องของมันประโยคแรกคือคำว่า “ฆาตกรรม”
เรื่องนี้ทำให้พวกเราขนลุก.. และไม่เคยคิดที่จะถามอะไรกับบางสิ่งที่อยู่ในห้องสมุดอีกเลย!!
