เรื่องผีสั้นๆ “อย่าเปิด”

 

            ฉันกำลังพักผ่อนอยู่ในคอนโดในวันที่เกิดเรื่อง...

            คืนหนึ่ง... ในขณะที่ฉันกำลังนั่งดูรายการโทรทัศน์อยู่บนโซฟา ก็ได้ยินเสียงเหมือนกับใครบางคนมาเคาะที่ประตูห้อง! ฉันหรี่เสียงโทรทัศน์ลงแล้วตั้งใจฟังอีกครั้งจนแน่ใจว่าห้องที่กำลังถูกเคาะคือห้องของฉันจริงๆ แถมเสียงนั้นก็ถูกเคาะถี่ขึ้น ราวกับคนที่กำลังยืนหน้าประตูมีเรื่องที่สำคัญมาก

            ด้วยความรอบคอบ ฉันยังไม่ผลีผลามเปิดประตูออกไปในทันที แต่ลอบผ่านช่องตาแมวก่อน ปรากฏว่าที่หน้าประตูของฉันตอนนี้มีชายแปลกหน้า ร่างผอมสูง สวมเสื้อผ้าสีดำและใบหน้าดูซีดเซียวกำลังยืนกระสับกระส่ายอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเห็นว่าฉันยังไม่ตอบ เขาก็ทำการเคาะประตูอีก 2-3 ครั้ง!

            “ใครคะ!?” ฉันถาม โดยที่ตายังคงมองลอดช่องตาแมวเพื่อจับตาดูเขาอยู่

            “อย่าเปิดตู้เสื้อผ้า” เขารีบตอบกลับมาอย่างรวดเร็วจนลิ้นแทบพันกัน แต่คำตอบของเขายิ่งทำให้ฉันงุนงงมากขึ้นไปอีก

            “อะไรนะคะ!?” ฉันถามซ้ำอีกครั้ง เพราะไม่แน่ใจว่าเขากำลังพยายามจะบอกอะไรกันแน่

            “ห้าม... เปิด... ตู้เสื้อผ้า... เด็ดขาด!” เขาพยายามพูดช้าลง แต่ดูเหมือนเขาจะยิ่งกระสับกระส่ายมากขึ้น เพราะตอนนี้เหงื่อบนหน้าผากของเขารวมตัวกันจนกลายเป็นหยดไหลลงไปที่ข้างแก้มจนเป็นสาย

            ฉันยืนนิ่ง... สับสนกับคำพูดของเขาว่าทำไมถึงได้พูดอะไรแปลกๆแบบนั้น!? และเขาเป็นใครกัน!? แต่ก่อนที่ฉันจะคิดหาคำตอบออก พลัน! ก็ได้ยินเสียงดังขึ้นจากภายในห้องว่า

            “อย่า... เปิด... ประตู...”

            ฉันหันกลับไปมองทันที เสียงนั้นดังขึ้นมาจากตู้เสื้อผ้าใบใหญ่ที่ตั้งอยู่ข้างหลัง...

            คืนนี้... ฉันอยู่ที่คอนโดคนเดียว!!!