คนเลี้ยงแกะผู้ลุกไหม้ (Burning shepherd) คำสาบานไม่ใช่สิ่งที่ควรล้อเล่น พร้อมโทษทัณฑ์ที่แสนทรมานชั่วนิรันดร์ แห่งประเทศเนเธอร์แลนด์
“คนเลี้ยงแกะผู้ลุกไหม้” (Burning shepherd) เป็นเรื่องราวนิทานพื้นบ้านของชาวดัตช์ เชื่อกันว่าถ้าหากใครก็ตามไปยังที่ราบสไตรบริก ในนอธบราบรัมในตอนกลางคืนอาจได้มีโอกาสพบเห็นคนที่ร่างกายกำลังลุกไหม้ ร่างนั้นเป็นของชายเลี้ยงแกะที่กำลังทุกข์ทรมานจากชะตากรรมอันน่าสยดสยอง
ตำนานที่น่าสนใจของคนเลี้ยงแกะผู้ลุกไหม้
ในวันหนึ่งที่มีอากาศร้อนจัดมากเป็นพิเศษ คนเลี้ยงแกะนามว่า “วอร์ด” นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ แกะของเขายังคงก้มหน้าก้มตาแทะหญ้าอยู่ด้านหน้า เขาเป็นคนโดดเดี่ยวเพราะนอกจากสุนัขแสนซื่อสัตย์แล้ว คนอื่น ๆ ก็มักที่จะหลีกเลี่ยงไม่เข้ามาใกล้ เพราะทุกคนรู้ดีว่าเขาเป็นคนโลภมาก ขี้เหนียวและช่างอิจฉาริษยาอยางไม่น่าเชื่อ
ขณะที่นั่งพักผ่อนอย่างสบายอารมณ์ ชายแปลกหน้าคนหนึ่งขี่มาผ่านเขาไป ดูจากการแต่งกายแล้วชายขี่ม้าดูจะเป็นคนร่ำรวยมากเพราะสวมเสื้อผ้าราคาแพง ความเร็วจากการควบม้าทำให้ฝุ่นแดงตลบ แต่เมื่อฝุ่นจางลงเขาเห็นถุงหนังสีดำตกอยู่ เมื่อเปิดดูข้างในเขาก็ต้องตกตะลึง ในถุงเต็มไปด้วยทองคำ เมื่อรู้ว่าตัวเองส้มหล่นเข้าแล้วเขารีบนำถุงไปฝังเอาไว้แล้วแสร้งทำเป็นหลับ เพราะกลัวว่าคนขี่ม้าจะกลับมาตามหาถุงที่ทำหาย
อนิจจา ชายผู้ร่ำรวยได้ย้อนกลับมาแล้วถามเขาว่าเห็นถุงหนังใส่ทองคำหรือเปล่า สำเนียงของชายคนนั้นดูเหมือนจะเป็นชาวสเปน ดูจากฐานะแล้วอาจเป็นผู้ส่งสารหรือผู้ขนส่งท้องบรรณาการให้กับสเปน แน่นอนว่าด้วยความโลภเขาจึงโกหกไปว่าไม่เห็นอะไร แต่เขาไม่เชื่อเพราะในบริเวณนี้มีเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น เพราะอย่างนั้นจึงไม่มีใครอื่นที่สามารถเอาไปได้
ชายเลี้ยงแกะหมดความอดทนและสาบานกับพระเจ้าว่าหากเขาโกหกขอให้ถูกไฟแผดเผาไปชั่วนิรันดร์ แต่เพียงลมปากไม่อาจทำให้ชายคนนั้นเชื่อได้ พร้อมกับพยายามค้นข้าวของของเขาเพื่อหาถุงใส่ทองคำ มันทำให้เขาโกรธมากกระโดดเข้ารัดคอจนกระทั่งชายชาวสเปนเสียชีวิต!
เมื่อดวงตาไร้วิญญาณของเหยื่อจ้องมองไปที่ท้องฟ้า วินาทีนั้นเองที่เขาพึงรู้สึกตัวว่าทำอะไรลงไป แต่มันก็สายจนเกินไปเสียแล้ว ทันใดนั้นเองร่างกายของเขาก็ลุกเป็นไฟ ถึงอย่างนั้นร่างกายกลับไม่ไหม้ แต่ก็ยังคงได้รับความเจ็บปวดทรมานจากการถูกเผาเป็นอย่างมาก
หลังจากนั้นคนเลี้ยงแกะผู้ลุกไหม้ก็มักปรากฏตัวให้เห็นในตอนกลางคืน และบางครั้งก็จะได้ยินเสียงของเขาคร่ำครวญ – กรีดร้อง อย่างน่าสังเวช บางตำนานเล่าว่าคนเลี้ยงแกะผู้ลุกไหม้จะตามไล่ล่านักเดินทางที่ออกห่างจากจุดปลอดภัยของถนนมากจนเกินไป หากถูกจับตัวได้ในวันรุ่งขึ้นก็จะมีการพบศพในทุ่งหญ้าไม่ห่างจากถนนนัก
ในที่สุดก็มีนักบวชคนหนึ่งมาทำพิธีขับไล่คนเลี้ยงแกะผู้ลุกไหม้ ให้เขารับโทษด้วยการเดินท่องไปตามชายฝั่งเป็นเวลาหนึ่งร้อยปีในขณะที่ร่างกายยังคงลุกไหม้อยู่ เชื่อกันว่าหากเขารับโทษทัณฑ์นี้สำเร็จก็จะได้รับโอกาสให้เดินทางไปสู่โลกหลังความตายอย่างที่ควร...
“บิ ฟาง” (Bi Fang) นกกระเรียนสวรรค์ ลางบอกอันตรายแห่งเปลวเพลิง