เรื่องผีสั้นๆ “ความเป็นห่วงชวนสยอง”

 

            หลายปีก่อน เวลาประมาณ 03.30 น.

            ฉันกับพี่ชายและเพื่อนอีกคนขับรถไปเที่ยวบาร์ในตัวเมือง หลังจากร้านปิดพวกเราก็ขับกลับบ้านที่อยู่ชานเมืองที่ไม่ค่อยมีไฟถนนนัก ถนนเกือบทั้งสายจึงมืดเกือบสนิท

            ในขณะที่เรากำลังขับรถผ่านแนวต้นไม้ ที่ทั้งสองข้างทางเป็นป่ากับที่รกร้าง ตอนที่กำลังเลี้ยวเข้าโค้งพวกเราก็สังเกตเห็นผู้หญิงคนหนึ่งในชุดสีขาว ผมยาวปรกหน้า นั่งอยู่บนหลักกิโลเมตร สิ่งที่เห็นเกิดขึ้นในเสี้ยววินาทีเท่านั้น ก่อนที่พวกเราจะขับผ่านเธอไป

            เมื่อผ่านเธอไปได้ไม่ถึง 100 เมตร พี่ชายของฉันก็จอดรถแล้วเริ่มถามว่าทำไมถึงมีผู้หญิงมานั่งอยู่กลางป่าแบบนั้นคนเดียว!? เธอกำลังมีปัญหาและต้องการความช่วยเหลือหรือเปล่า!?

            พี่ชายของฉันเป็นสุภาพบุรุษมาก แต่.. ฉันรู้สึกว่าแปลก ๆ เลยบอกให้เขาขับรถกลับบ้านอย่าไปยุ่งเกี่ยวจะดีกว่า อย่างไรก็ตาม เพื่อนของฉันเห็นด้วยกับพี่ชาย เขาเลยถอยรถกลับไปจอดด้านข้างของผู้หญิงคนนั้น

            “ต้องการให้ช่วยไหมครับ!?”

            เพื่อนของฉันลดกระจกข้างคนขับลงแล้วทักทายอีกฝ่าย แต่.. เธอกลับไม่มีอาการตอบสนอง

            ผ่านประมาณ 10 วินาทีแห่งความเงียบสงัด..

            ผู้หญิงคนนั้นก็ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมามองที่พวกเรา เธอเป็นผู้หญิงที่สวยมาก แต่ใบหน้ากลับยาวมากกว่าคนปกติทั่วไปถึงสามเท่า ดวงตาว่างเปล่าอย่างสิ้นเชิงและมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ!!

          ทันทีที่เห็นภาพนั้น ฉันกลัวมาก...!

            ฉันไม่แม้แต่จะกรีดร้องออกมา หรือพูดกับทุกคนในรถได้เลย มันเหมือนกับกำลังกลายเป็นอัมพาตอย่างกะทันหัน!

            ทุกวันนี้ ฉันยังไม่รู้เลยว่าพี่ชายเหยียบคันเร่งพารถออกมาจากที่นั่นตอนไหน แต่เมื่อกลับถึงบ้านพวกเราทุกคนมีไข้สูงมากเป็นเวลา 2-3 วัน เลยทีเดียว...