คำสาปแห่งตุเทนคามุน (The Curse of Tutenkhamun) ประเทศอียิปต์

คำสาปแห่งตุเทนคามุน (The Curse of Tutenkhamun) ผู้รบกวนการพักผ่อนชั่วนิรันดร์ต้องตาย ประเทศอียิปต์

ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 นักโบราณคดีหนุ่มชาวอังกฤษนามว่า “โฮเวิร์ด คาร์เตอร์” (Howard Carter) เชื่อว่าร่างของฟาร์โรตุตันคามุน (Tutenkhamun) ที่ได้รับการขนานนามว่าเป็น “ราชาเด็กหนุ่ม” นั้น ถูกฝังเอาไว้โดยปราศจากการถูกรบกวนในสถานที่สักแห่งในประเทศอียิปต์

เขาเดินทางไปยังอียิปต์เพื่อตามหาเบาะแสหลุมศพของตุเทนคามุนครั้งแรกในปี 1891 และในที่สุดก็ได้รับเงินทุนสนับสนุนในการขุดค้นจาก “ลอร์ดคาร์นาร์วอน” (Lord Carnarvon) ผู้มั่งคั่งในปี 1917 พวกเขาทำงานกันอย่างไม่ลดละจนเวลาผ่านไป 5 ปี กระทั่งได้พบกับบันไดขั้นหนึ่งที่ทำจากพื้นหินที่ถูกตัดในหุบเขาแห่งราชา (Valley of the Kings) ในปี 1922 เมื่อขุดเอาสิ่งที่ปกคลุมมันออก พวกเขาก็ได้พบกับบันไดชุดหนึ่งที่เมื่อเดินตามไปจนสิ้นสุดลงแล้วก็ได้พบกับประตูที่ถูกจารึกชื่อของเจ้าของเอาไว้ว่า “ตุตันคามุน”

เขารีบส่งโทรเลขไปแจ้งลอร์ดคาร์นาร์วอนที่ประเทศอังกฤษให้รีบเดินทางมายังสถานที่ขุดค้นก่อนที่ทั้งสองจะเข้าไปในสุสานด้วยกัน ณ สถานที่ที่เต็มไปด้วยความลับแห่งนี้ พวกเขาได้พบห้องปลอม ห้องเก็บของและห้องฝังศพ

ภายใต้แสงเทียน พวกเขาได้พบกับสมบัติมากมายนับไม่ถ้วน แต่สิ่งที่น่าประทับใจมากที่สุดก็คือโลงศพของราชาที่มีลักษณะเป็นโลงศพที่เชื่อมต่อกันสามโลง ในโลงศพสุดท้ายมีร่างของตุตันคามุนในโลงศพโลหะสีทองที่สวยงาม เมื่อพวกเขาพบว่าตัวเองทำได้สำเร็จอย่างงดงามทุกคนต่างพากันเฉลิมฉลองอย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตาม มีข่าวลือว่าคาร์เตอร์ได้ทำการถอดป้ายเหนือประตูเข้าสู่สุสานที่มีข้อความสลักเอาไว้ว่า

“ความตายจะมาเยือนอย่างรวดเร็วด้วยปีกยังผู้ที่แตะต้องสุสานของฟาโรห์”

ฤดูใบไม้ผลิปี 1923 ลอร์ดคาร์นาร์วอนถูกยุงกัดที่คอ ขณะที่เขาโกนหนวดมีดโกนบังเอิญบาดที่รอยดังกล่าวทำให้บาดแผลติดเชื้อจนทำให้เขามีอาการหนาวสั่นและเสียชีวิตในโรงพยาบาลในเวลาเพียงไม่นานหลังจากนั้น ลือกันว่าไฟในโรงพยาบาลดับลงในขณะที่เขาจากไปและสุนัขตัวโปรดของเขาที่อยู่ในประเทศอังกฤษก็ส่งเสียหอนออกมาแล้วตายไปในทันที

สื่อมวลชนจัดงานแถลงข่าวพร้อมกับอ้างว่าเหตุการณ์แปลกประหลาดดังกล่าวเกิดขึ้นจากคำสาปของฟาโรห์ เพราะสภาพของมัมมี่หลังจากที่แกะผ้าพันแผลออกแล้วนั้น ตำแหน่งที่ลอร์ดคาร์นาร์วอนถูกยุงกัดก็มีรอยบาดแผลที่แก้มของมัมมี่เช่นกัน

เพียงไม่กี่ปีต่อมา ญาติสองคนของ ลอร์ดคาร์นาร์วอน เลขาของคาร์เตอร์และคนอื่น ๆ อีกหลายคนที่มีความเกี่ยวข้องกับการขุดค้นในครั้งนี้ก็มีข่าวลือว่าต่างพากันเสียชีวิตในสถานการณ์ที่แปลกประหลาด ทุกครั้งที่มีผู้เสียชีวิตลงนักข่าวของอังกฤษก็ต่างพากันเชื่อมโยงมันเข้ากับคำสาป นักประวัติศาสตร์บางคนเชื่อว่าชาวอียิปต์โบราณอาจมีการวางยางพิษร้ายแรงเอาไว้ในสุสานเพื่อเป็นการล้างแค้นเหล่าโจรปล้นสุสาน

เหล่านักวิทยาศาสตร์ได้พยายามค้นหาความจริงที่เกิดขึ้น มีการคิดทฤษฎีต่าง ๆ ออกมาอย่างมากมาย เช่น อาหารที่ถูกนำมาวางเอาไว้ในตอนฝังศพเพื่อช่วยในการเดินทางของจิตวิญญาณอาจทำให้เกิดการเพาะพันธุ์สปอร์ขนาดเล็กที่เข้าสู่ปอดของนักสำรวจเมื่อทำการเปิดหลุมศพ เชื้อราที่มีความผันผวนสูงเหล่านี้ได้รับการพัฒนาสายพันธุ์มาอย่างยาวนานถึง 3000 ปี ส่งผลให้เกิดอาการเจ็บป่วยไข้อย่างสาหัส ร่างกายเหนื่อยล้าจากการติดเชื้อ ทำให้ลอร์ดคาร์นาร์วอนที่มีสุขภาพไม่แข็งแรงเหนื่อยล้าจากการเดินทางอันยาวนานมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อมากขึ้น

อย่างไรก็ตาม ทฤษฎีดังกล่าวก็ไม่สามารถอธิบายเกี่ยวกับคำสาปแช่งที่เกิดขึ้นได้ทั้งหมด เนื่องจากมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เสียชีวิตก่อนวัยอันควรจากจำนวน 26 คน ที่ร่วมกันเปิดห้องฝังศพ มีเพียง 6 คน เท่านั้นที่เสียชีวิตหลังจากนั้นในช่วง 10 ปี ต่อมา

ผู้ที่ทำการเปิดโลงศพ มี 22 ราย ที่เสียชีวิต ในจำนวนนี้ 6 ราย เสียชีวิตภายในเวลาหนึ่งทศวรรษ คนที่ไม่ได้ช่วยแกะห่อศพมัมมี่ไม่มีใครเสียชีวิตก่อนวัยอันควร ขณะที่ตัวของคาร์เตอร์ที่เป็นผู้อยู่ด้านหน้าของการค้นพบทั้งหมดก็เสียชีวิตด้วยสาเหตุตามธรรมชาติเมื่ออายุได้ 66 ปี แต่ก็อาจเป็นไปได้ที่ลอร์ดคาร์นาร์วอนเป็นผู้ให้ทุนการขุดค้นและเป็นคนแรกที่เปิดประตูห้องเก็บศพทำให้คำสาปแช่งและความโกรธแค้นมุ่งเป้าหมายไปที่เขาโดยตรง...