เรือผีสิงของเอลเลน ออสติน (Ellen Austin) ประเทศสหรัฐอเมริกา

เรือผีสิงของเอลเลน ออสติน (Ellen Austin) ตำนานเรือร้างขเมือบคน แห่งประเทศสหัรัฐอเมริกา

เอลเลน ออสติน (Ellen Austin) เป็นเรือรุ่นน้ำหนักเบาสัญชาติอเมริกันของ เอ. เจ. กริฟฟิน (A.J. Griffin) ที่ล่องเรือในเส้นทางระหว่างนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกากับลอนดอน ประเทศอังกฤษ ในการเดินทางครั้งหนึ่งกัปตันได้บันทึกเอาไว้ว่าพวกเขาบังเอิญพบกับ “เรือใบที่ถูกทิ้งร้าง” ลำหนึ่งกลางทะเลในปี 1881

เรือดังกล่าวถูกปล่อยให้ล่องลอยอยู่ทางตอนเหนือของทะเลซาร์กัสโซอย่างปราศจากจุดหมาย กัปตันของเอลเลน ออสตินตัดสินใจที่จะติดตามเฝ้าดูเรือลำนั้นอยู่นานถึงสองวันเผื่อว่ามันอาจเป็นกลลวงของโจรสลัด หลังจากที่เฝ้าสังเกตจนกระทั่งแน่ใจว่าบนเรือปราศจากการเคลื่อนไหวใด ๆ พวกเขาจึงมั่นใจว่ามันถูกทิ้งร้างจริง ๆ

กัปตันรวบรวมลูกเรือสี่คนพายเรือเล็กขึ้นไปสำรวจบนเรือร้าง ไม่นานหลังจากนั้นพวกเขาก็ยืนยันได้ว่ามันถูกทิ้งร้างอย่างน่าประหลาด เรือได้รับการดูแลอย่างดีพอสมควร ใบเรือถึงแม้จะมีสภาพขาดไปบ้างตามการใช้งานแต่ก็ยังอยู่ในสภาพที่ดี ในเรือไม่มีร่องรอยความรุนแรงใด ๆ ไม่มีร่องรอยของเหล่าลูกเรือ สิ่งที่หายไปจากเรือมีเพียงป้ายชื่อของเรือที่ถูกถอดออกจากหัวเรือด้วยเหตุผลใดก็ไม่อาจทราบได้

หลังจากตรวจสอบสินค้า พวกเขาพบว่าเรือร้างได้ทำการบรรทุกสินค้าเป็นไม้มะฮอกกานี กัปตันสันนิษฐานว่ามันน่าจะแล่นมาจากฮอนดูรัสโดยมุ่งหน้าสู่อังกฤษหรือท่าเรือในเมดิเตอร์เรเนียนก่อนที่จะมีบางสิ่งที่ทำให้ลูกเรือทั้งหมดต้องอพยพสละเรืออย่างรวดเร็ว ถึงแม้ว่าสถานการณ์จะดูน่าสงสัย แต่กัปตันก็เห็นโอกาสที่ดีที่จะทำการกู้เรือลำนี้ เขาจึงสั่งให้ลูกเรือบางส่วนไปทำการบังคับเรือให้แล่นตีคู่ไปกับเรือเอลเลน ออสติน

สองวันต่อมา เอลเลน ออสตินกับเรือร้างได้ถูกพายุพัดทำให้แยกออกห่างจากกันชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่เมื่อหาเรือร้างพบกัปตันก็ต้องแปลกใจว่าเรือร้างไม่เห็นใบเรือถูกกาง มันดูเหมือนจะล่องลอยไปเรื่อย ๆ อย่างปราศจากจุดหมายอีกครั้ง

เมื่อพวกเขาเข้าไปใกล้และพยายามส่งสัญญาณเรียกลูกเรือที่ทำหน้าที่ควบคุมเรือดังกล่าวกลับไม่มีสัญญาณใด ๆ ตอบรับกลับมา ในที่สุดกัปตันจึงได้ให้ทีมช่วยเหลือติดอาวุธพายเรือเล็กไปยังเรือร้างอย่งเร่งรีบ แต่พวกเขาไม่พบใครเลย ห้องเก็บสัมภาระเองก็ยังคงเต็มไปด้วยสินค้า ทุกอย่างยังคงอยู่ในความเรียบร้อยยกเว้นลูกเรือที่ทำหน้าที่ดูแลเรือเท่านั้น อาหารก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม เตียงนอนสองชั้นเองก็ไม่ได้มีร่องรอยการนอน ส่วนสมุดบันทึกการเดินเรือเล่มใหม่ที่กัปตันมอบให้ลูกเรือได้หายไปราวกับว่าการพบกันก่อนหน้านี้ระหว่างเรือเอลเลน ออสตินกับเรือร้างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ลูกเรือของเอลเลน ออสตินเชื่อว่าเรือประหลาดลำนี้เป็นเรือต้องคำสาป พวกเขาไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับมันอีกและในที่สุดพวกเขาก็ปล่อยให้มันล่องลอยต่อไปก่อนที่จะแล่นเรือไปตามเส้นทางของตัวเองสู่กรุงลอนดอน...