พ่อกลับบ้านดึกอย่าเพิ่งรีบเปิดรับ ตำนานเมืองชวนสยองขวัญของประเทศสหรัฐอเมริกา
ชายคนหนึ่งอาศัยอยู่ลูกชายในบ้านหลังเล็ก ๆ ในเขตชานเมือง...
วันหนึ่งเข้าต้องออกเดินทางไปทำธุรกิจต่างเมืองที่จำเป็นจะต้องพักค้างคืน แต่กลับหยิบเอาสายชาร์จมือถือลูกชายไป ทำให้ทั้งสองไม่สามารถชาร์จโทรศัพท์ของตัวเองได้ จนถึงเที่ยงคืนของวันต่อมามือถือของทั้งคู่ก็แบตเตอรี่หมดลงจนไม่สามารถติดต่อกันได้
หลังจากที่แบตเตอรี่โทรศัพท์หมดลงไม่นานนัก เด็กชายที่อยู่บ้านเพียงลำพังก็ได้ยินเสียงเคาะประตูบ้าน เขาถูกสั่งสอนมาดีว่าไม่ควรเปิดประตูให้กับคนแปลกหน้า เลยพยายามมองดูว่าใครอยู่ที่ประตูหน้าจากหน้าต่างห้องนอน แต่มันเป็นมุมอับเลยมองไม่เห็น ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเห็นรถของพ่ออยู่ในโรงรถ
ด้วยความสงสัยว่าพ่อของเขากลับมาบ้านแล้วหรือเปล่า? เขาเลยไปที่ประตูบ้านเพื่อส่องดูผ่านตาแมว สิ่งที่เขาเห็นคือใบหน้าของพ่ออยู่อีกฟากของประตู กำลังมองกลับมาที่เขา เมื่อเห็นแบบนั้นเขาเลยเอื้อมมือไปจะเปิดประตู
แต่.. เขารู้สึกประหลาด ๆ เลยหยุดมือเอาไว้!
เขาร้องเรียกพ่อของตัวเอง แต่พ่อกลับไม่ตอบ มีเพียงเสียงเคาะประตูเท่านั้น!?
เขารออีกสักครู่แล้วเรียกพ่ออีกครั้ง แต่ก็ยังมีเพียงเสียงเคาะประตูกลับมา ตอนนั้นเองที่เขาเริ่มรู้สึกประหลาดใจว่าทำไมพ่อไม้ใช้กุญแจบ้านเปิดประตูเข้ามาเอง ทำไมถึงเคาะประตูแทน? และทำไมพ่อถึงไม่ยอมขานรับการเรียกของเขา?
เสียงเคาะประตูดังอย่างสม่ำเสมอ ก่อนที่จังหวะจะดังมากขึ้นเรื่อย ๆ จนเหมือนกับกำลังทุบมันอยู่ แล้วอยู่ ๆ เสียงเคาะกับเงียบหายไปเฉย ๆ เหลือเพียงความเงียบงันปราศจากเสียงใด ๆ
เขามองผ่านช่องตาแมวอีกครั้ง ก็ยังคงเห็นใบหน้าของพ่ออยู่ที่เดิม..
ในที่สุด เขาก็ตัดสินใจเปิดประตูออกไป แล้วได้พบกับความจริงอันแสนน่าตกใจ
หัวพ่อของเขาห้อยติดอยู่กับประตูหน้าช่องตาแมว ปราศจากร่างกาย!
มีรอยเท้าเปื้อนเลือดหยดเป็นเส้นทางยาวมาจากรถที่จอดอยู่ในโรงรถ...!!!