จิลส์ การ์นเย่ร์ (Gilles Garnier) ฤาษีหมาป่าแห่งโดล ประเทศฝรั่งเศส

จิลส์ การ์นเย่ร์ (Gilles Garnier) ฤาษีหมาป่าแห่งโดลผู้สังหารสี่ศพ แห่งประเทศฝรั่งเศส

เมื่อครั้งหนึ่งโดลแห่งประเทศฝรั่งเศสเคยเป็นเมืองหลวงของฟรังช์-กงเตที่เรียกได้ว่าเป็นเมืองที่แสนสวยงาม แต่เมืองที่แสนเงียบสงบแห่งนี้ในช่วงราวปี 1570 - 1573 กลับมีชื่อเสียงที่ไม่ดีนักเนื่องจากมีเด็ก ๆ หลายคนเริ่มหายตัวไปอย่างลึกลับ

เด็กคนแรกที่หายไปเป็นเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 10-12 ปี หลังจากที่ชาวเมืองช่วยกันออกค้นหาก็ได้ไปพบร่างของเด็กน้อยที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยร่องรอยฉีกขาดในสวนองุ่น ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครสามารถตอบได้อย่างชัดเจนว่าอะไรฆ่าเธอ แต่ไม่นานนักหลังจากนั้นก็มีข่าวลือแพร่ไปทั่วว่าเป็นฝีมือของมนุษย์หมาป่า

แปดวันหลังจากการพบศพของเด็กคนแรก เด็กผู้หญิงอีกคนหนึ่งถูกทำร้ายในตอนกลางวันแสก ๆ ลำคอและท้องถูกควักเปิดออก ซึ่งเหตุการณ์ในครั้งนี้ดูเหมือนว่าจะมีพยานเห็นเหตุการณ์ว่ามีหมาป่ากำลังกินร่างไร้วิญญาณของเด็กน้อยอยู่

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา เด็กชายวัยสิบขวบคนหนึ่งถูกสังหารขณะที่กำลังเดินผ่านไร่องุ่นจากการถูกรัดคอ เนื้อจากแขนถูกฉีกกระชากออก ขาทั้งสองข้างหายไป จากนั้นเพียงอีกหนึ่งสัปดาห์ให้หลังก็มีเสียงกรีดร้องของเหยื่อรายที่สี่ดังออกมาจากป่าทำให้ชายกลุ่มหนึ่งรีบรุดตามเสียงเข้าไปเพื่อให้ความช่วยเหลือและได้พบกับ “จิลส์ การ์นเย่ร์” ในร่างมนุษย์กำลังดึงชิ้นเนื้อของออกจากร่างของเหยื่อ พวกเขาสามารถจับกุมตัวฆาตกรเอาไว้ได้ แต่น่าเศร้าที่เด็กชายผู้ตกเป็นเหยื่อได้เสียชีวิตไปแล้ว

“จิลส์ การ์นเย่ร์” (Gilles Garnier) เป็นชายผู้มีบุคลิกแปลกประหลาดอาศัยอยู่กับภรรยาและลูกอยู่ในป่าทางตอนเหนือของเมืองอย่างสันโดษ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าโชคชะตาจะเล่นตลกกับเขาเมื่อทางตะวันออกของฝรั่งเศสประสบกับฤดูหนาวที่แสนโหดร้ายอย่างไม่น่าเชื่อ ทำให้จิลส์ที่ไม่มีที่ดีหรือปศุสัตว์เป็นของตัวเองต้องพยายามหาเลี้ยงครอบครัวด้วยการเดินไปตามทุ่งนาเพื่อหาอาหาร ซึ่งเป็นภาพที่ให้ชาวนาในท้องถิ่นต่างจดจำใบหน้าที่ผอมเพรียวและดุร้ายจากความหิวโหยได้เป็นอย่างดี

เขาสารภาพว่าในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวังอย่างยิ่งยวดที่ต้องหาอาหารกินอย่างยากลำบากในฤดูหนาวอันโหดร้ายปีศาจก็ได้เข้ามาหา ครั้งที่สองที่ปีศาจมาเยือนในร่างของชายที่สวมผ้าคลุมศีรษะมันได้มอบยาทาตัวพิเศษที่มีพลังในการช่วยให้กลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าให้ หลังจากนั้น เขาก็ได้ลงมือสังหารเหยื่อเหล่านั้นด้วยฟันและกรงเล็บก่อนที่จะทำการกินเนื้อต้นขา เนื้อท้องของเหยื่อเป็นอาหาร

ไม่ว่าความเป็นจริงจะเป็นอย่างไรแต่เขาก็ยังคงถูกทรมานเป็นเวลานานหลายวัน ในที่สุดก็ถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานใช้เวทมนตร์คาถาและถูกตัดสินให้เผาบนเสาในวันที่ 18 ม.ค. 1573 จนถึงทุกวันนี้ยังคงมีบทเพลงพื้นบ้านที่ขับขานเรื่องราวของเขาเรื่อยมา...