เรื่องผีสั้นๆ “ผู้มาเยือนยามราตรี”
ราวอายุ 10-11 ขวบ ฉันเข้านอนแต่กลับนอนไม่หลับ เพราะได้ยินเสียงประหลาด...
มันฟังคล้ายกับเสียงร้องไห้ที่ดังแว่วมาจากสถานที่อันห่างไกล ทำให้ฉันต้องพยายามเงี่ยหูฟังให้แน่ใจว่ามันเป็นเสียงของจริงหรือเป็นความฝันกันแน่
แต่.. ไม่ว่าความจริงจะเป็นอย่างไร มันก็ทำให้ฉันกลัวมากจนต้องซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มตลอดเวลา
เสียงนั้นดังอยู่เกือบหนึ่งชั่วโมง ถ้าหูไม่ฝาดฉันคิดว่าเสียงนั้นมันใกล้เข้ามา จนเริ่มทำให้ฉันสงสัยจนต้องโผล่หัวออกมาจากผ้าห่มเพื่อมองดูรอบห้อง
ตอนนั้นเองที่ฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ที่ฟากหนึ่งของห้อง ผมยาวและสวมเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่ง เธอหันหน้าใส่กำแพงและหันหลังให้กับฉัน
ฉันกลั้นหายใจด้วยความหวาดกลัวจากสิ่งที่เห็น!!!
ไม่กี่วินาทีต่อมา เธอก็ค่อยๆหันกลับมามองที่ฉัน แล้วส่งเสียงกรีดร้อง!
พวกเราสบตากัน...!
หลังจากนั้นเธอก็หันกลับไปแล้วเดินทะลุผ่านกำแพงไปอย่างหน้าตาเฉย!!!
ฉันเปิดไฟสว่างทั่วห้องและไม่ยอมนอนจนกระทั่งเช้า...