เพสต้า (Pesta) ผู้นำพาความตายสีดำมายังประเทศนอร์เวย์ ที่กวาดล้างผู้คนไปกว่า 60% ของประเทศ

            กาฬโรคได้ทำลายล้างมนุษยชาติในช่วงศตวรรษที่ 14 และในประเทศนอร์เวย์เองก็ได้รับผลกระทบอย่างหนักในปี 1349 ในเวลาเพียงแค่ไม่กี่เดือนมีผู้เสียชีวิตสูงมากถึงร้อยละ 60 ของประชากรทั้งหมด ทำให้คนจำนวนเชื่อว่ามันเป็นหายนะที่อยู่เหนือความเข้าใจ ราวกับเป็นหายนะล้างโลกในพระคัมภีร์

            ในช่วงเวลาที่กาฬโรคระบาดไปทั่วทวีปยุโรป ชาวนอร์เวย์เชื่อว่าโรคร้ายนี้เป็นฝีมือของ “เพสต้า” (Pesta) หรือ "Plague-hag" หญิงแห่งโรคระบาดที่มีตัวตนนำพาโรคร้ายเดินทางไปทั่วแผ่นดิน โดยมักพรรณนาว่าเพสต้ามีลักษณะเป็นหญิงชราน่าเกลียด ผิวหนังเหี่ยวย่น สวมกระโปรงสีแดงที่จะนำพาความสยดสยองมามอบให้กับทุกคนเห็น

 

การปรากฏตัวและพฤติกรรมของเพสต้า

            ตัวตนที่น่าสะพรึงนี้จะเดินทางจากชุมชนหนึ่งไปยังอีกเมืองพร้อมกับไม้กวาดและคราด ถ้าหากใครพบเพสต้าพร้อมกับคราดแสดงว่าเธอยังไว้ชีวิตคนนั้น แต่ถ้าหากพบพร้อมกับไม้กวาด เชื่อกันว่าต่อให้พยายามวิ่งหนีก็ไม่มีประโยชน์ เพราะมันหมายถึงความตายได้เรียกหาบุคคลนั้นแล้ว

            เพสต้า กวาดล้างทั้งเมืองอย่างไร้ความปรานีในเวลาเพียงไม่เกินสามวัน ในขณะเดียวกันสัตว์เลี้ยงก็จะล้มตายด้วยความหิวโหยเพราะเจ้าของเสียชีวิตอย่างรวดเร็วจนไม่ทันได้ปลดปล่อยพวกมัน เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างของมนุษย์ล่มสลาย เพสต้าก็จะจากไปและเดินทางไปยังเมืองอื่น ปล่อยให้ธรรมชาติทวงคืนพื้นที่ของเมือง

 

เรื่องราวการพบเห็นเพสต้า

            วันหนึ่ง เพสต้าเดินทางมาถึงทะเลสาบและเรียกให้คนพายเรือพาเธอข้ามไป วันนั้นเพสต้าสวมกระโปรงสีน้ำเงิน ทำให้คนพายเรือจำเธอไม่ได้ แต่พอออกเรือไปได้สักพักเขาก็จำได้ขึ้นมาและอ้อนวอนขอให้ไว้ใช้ชีวิตของเขา

            เพสต้า ปรึกษากับหนังสือเล่มใหญ่ที่วางเอาไว้บนตัก ก่อนจะตอบอย่างแผ่วเบาว่าไม่สามารถไว้ชีวิตเขาได้ แต่สามารถช่วยทำให้การตายของเขารวดเร็วและไม่เจ็บปวด เมื่อเขากลับถึงบ้าน เขาก็รู้สึกเหนื่อยอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาสะดุดล้มลงบนเตียงและสักครู่เขาก็นอนหลับเสียชีวิตไปอย่างสงบ

            ทางตะวันตกของประเทศนอร์เวย์มีภูเขาสูงตั้งอยู่ สถานที่แห่งนี้ถูกเรียกว่าหุบเขา Jostedal ในช่วงที่โรคระบาดใกล้เข้ามา เหล่าผู้มีอันจะกินได้หลบหนีมายังหุบเขานี้ โดยหวังว่าจะรอดจากการเงื้อมมือของเพสต้า พวกเขาตั้งถิ่นฐานและไม่ยอมให้บุคคลจากภายนอกเข้ามาอีก

            อย่างไรก็ตาม พวกเขามีวิธีติดต่อกับโลกภายนอกโดยการทิ้งจดหมายเอาไว้ใต้ก้อนหินบริเวณทางเข้าของหุบเขา ทำให้มันถูกเรียกว่า The Letter Stone มาจนถึงปัจจุบัน แต่ถึงจะพยายามกันไม่ให้ เพสต้าเข้ามาสักเพียงใด สุดท้ายมันก็เข้ามาได้จนทุกคนเสียชีวิตหมด ยกเว้นเพียงเด็กผู้หญิงคนเดียวที่ใช้ชีวิตเหมือนกับสัตว์ป่าจนกระทั่งได้รับการช่วยเหลือจากชุมชนใกล้เคียงในที่สุด

            หลังจากนั้นดูเหมือนว่าชุมชนกลางหุบเขานี้ได้ถูกค้นพบและบูรณะให้กลับกลายมาเป็นชุมชนบุกเบิกตั้งถิ่นฐานที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศนอร์เวย์...