เรื่องผีสั้นๆ “คุณเป็นใคร!?”

 

            ตอนเรียนอยู่ชั้น ม.ต้น ที่บ้านเริ่มปล่อยให้ฉันเดินทางไปโรงเรียนด้วยตัวเอง พวกเขาคิดว่าการไปรับไปส่งมากจนเกินไปอาจทำให้ฉันกลายเป็นไข่ในหิน ที่ไม่ค่อยมีภูมิคุ้มกันในการใช้ชีวิตในสังคมมากนัก

            เย็นวันหนึ่งฉันไปเรียนและกลับมาบ้านตามปกติ เพราะเดินมาถึงประตูหน้าบ้าน ฉันก็หยิบกุญแจออกมาเพื่อไขเปิดประตูเข้าไปในบ้าน

            ตอนที่กำลังเอื้อมมือไปจะจับลูกบิด อยู่ๆประตูก็เปิดออก คุณแม่ของฉันอยู่ที่ประตูบ้านในชุดนอน เหมือนกับท่านไม่ได้ไปทำงาน

            แต่.. แทนที่ท่านจะทักทายฉันเหมือนทุกครั้ง แม่กลับมองข้ามไหล่ของฉันไปแล้วพูดว่า

          “คุณเป็นใคร!?”

            ฉันหันไปมองที่ข้างหลัง แต่.. ที่นั่นมีเพียงถนนที่ว่างเปล่าไม่มีใครอื่นนอกจากฉัน!?

            แม่ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพาฉันเข้าไปในบ้าน ปิดประตูและล็อกกลอน ก่อนที่จะเล่าให้ฟังว่าเมื่อครู่ มีผู้ชายแปลกๆ ที่ร่างกายดูเลือนรางราวกับมองทะลุได้เดินตามฉันมาห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตร เมื่อแม่ถามขึ้น เขาก็หายไป!!!

            พอได้ฟังสิ่งที่เธอพูด เส้นขนบนตัวฉันพร้อมใจกันลุกเกรียวขึ้นมาทันที!!

            ตอนนั้น ฉันหวังเพียงว่าสิ่งที่แม่เห็นจะเป็นเพียงภาพลวงตาที่เกิดขึ้นจากอาการไข้ ที่เล่นงานจนทำให้ท่านไม่ได้ไปทำงานในวันนี้เท่านั้น...