อะมามายง (Amamayong) สัตว์ประหลาดกัดเงาผู้ป่วยสังหารให้มรณา แห่งประเทศฟิลิปปินส์

            “อะมามายง” (Amamayong) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีร่างกายอันน่าแปลกประหลาด เชื่อกันว่ามันเป็นลูกผสมระหว่างสุนัข แพะและจิงโจ้ มีขนาดตัวที่ใหญ่มากกว่าแพะทั่วไปเล็กน้อย มีหางที่ดูคล้ายกับแส้ มีสี่ขาแต่ส่วนใหญ่แล้วมักจะเคลื่อนที่ด้วยการกระโดดจากขาหลังที่ยาวกว่า หูกว้าง ยามเมื่อเคลื่อนไหวจส่งเสียงที่คล้ายกับการปรบมือ ดวงตาสีแดง

สิ่งที่น่าสนใจมากที่สุดคือพวกมันสามารถเคลื่อนที่ได้รวดเร็วมากเสียจนดวงตาของมนุษย์มองไม่เห็น สิ่งนี้เองที่ทำให้หลายคนเชื่อว่าเหล่าอะมามายงล่องหนได้ อย่างไรก็ตามหากมันปรากฏตัวก็จะมาพร้อมกับกลิ่นสาบอันน่าสะอดสะเอียนและบางความเชื่อว่ากันว่าพวกมันเดินถอยหลังแทนที่จะตรงไปข้างหน้าเหมือนกับสัตว์ทั่วไป

 

การปรากฏตัวและพฤติกรรมของอะมามายง

            เมื่อพระอาทิตย์ตกดินหรือราตรีมาเยือนพวกมันจะออกหากินโดยมีอาหารโปรดเป็นดอกสควอชในส่วนหรือฟาร์มของมนุษย์ ส่วนในตอนเที่ยงวันมันจะออกตระเวนล่าสัตว์ขนาดเล็กในเนินดิน หรือบางทีก็กัดกินอวัยวะภายในของมนุษย์

            ดูเหมือนว่ากลิ่นของ “ความตาย” ของมนุษย์จะดึงดูดความสนใจของอะมามายงได้เป็นอย่างดี อะมามายงจะเข้าไปหาคนที่ใกล้ตายตามสัญชาตญาณเพื่อเร่งความตายให้มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วยิ่งขึ้นด้วยการเลียร่างของคน ๆ นั้น หรือทำให้เกิดอาการเจ็บป่วยด้วยการกัดเงา (หรือดูดเลือดผ่านเงา) ของเหยื่อ นอกจากนี้ มันยังออกจากถ้ำที่อยู่อาศัยในช่วงสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์เพื่อตามล่าหาเด็กเพื่อสังหารชิงเอาหัวใจมาทำเป็นเครื่องราง ทำให้เมื่อมีการพบศพไร้หัวใจในป่าโดยไม่ทราบเหตุผลผู้คนก็จะพากันโทษว่าเป็นมือของมันเสมอ

 

การป้องกันตัวเองจากอะมามายง

            ถึงแม้ว่าอะมามายงโดยรวมจะเป็นสัตว์ประหลาดที่ดูแสนอันตราย แต่พวกมันก็มักจะมอบโชคดีให้กับคนที่เลือกจะเป็นเพื่อนกับพวกมันเพียงแค่ให้ถ่าน (*บางกรณีเป็นเนื้อดิบหรือเลือด) เป็นอาหารให้กับพวกมัน ในบางเรื่องเล่าอะมามายงสามารถกลายมาเป็นยานพาหนะที่แสนรวดเร็ว ถ้าหากใครเป็นเพื่อนกับมันก็แค่เพียงบอกว่าต้องการไปที่ใดแล้วขึ้นไปนั่งบนหลังของมันโดยหันหน้าไปทางหางแล้วแตะที่ส่วนโคนของหางที่อยู่ติดกับก้นเบา ๆ เพียงเท่านี้อะมามายงก็จะวิ่งทะยานออกไปอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า ว่ากันสิ่งมีชีวิตจากความมืดไม่น้อยนิยมใช้อะมามายงเป็นพาหนะหรือสัตว์เลี้ยงผู้แสนซื่อสัตย์ของตัวเอง...