ซิฮัวเตเตโอ (Cihuateteo) วิญญาณสตรีน่าสะพรึงกลัวที่ได้รับความเคารพจากชาวแอซเท็ก
ในตำนานของเทพเจ้าแอซเท็ก มีการกล่าวถึงวิญญาณของผู้หญิงที่เสียชีวิตจากการคลอดบุตรที่เรียกกันว่า “ซิฮัวเตเตโอ” (Cihuateteo) เชื่อกันว่าพวกมันจะอาศัยอยู่ในสถานที่ที่เรียกว่าซีฮวดแรมปา (Cihuatlampa) อันเป็นสถานที่ที่ดวงอาทิตย์ถูกรำไปเก็บเอาไว้ทางทิศตะวันตกตั้งแต่เที่ยงวัน จนถึงช่วงที่พระอาทิตย์ตกทุกวัน โดยมีการพรรณนาเอาไว้ว่าเหล่าซิฮัวเตเตโอมีใบหน้าอันน่าสะพรึงกลัวคล้ายกับโครงกระดูกสีขาวซีด กรงเล็บยาวเหมือนกับนกอินทรีและมีท่าทางที่ก้าวร้าว สวมต่างหูสีทอง สวมผ้าโพกหัว มีเขา เสื้อแบบเบาส์สีดำเป็นคลื่น รองเท้าแตะสีขาวและกระโปรงที่มีหลากหลายสีสัน
การปรากฏตัวและพฤติกรรมของซิฮัวเตเตโอ
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าซิฮัวเตเตโอจะถูกตัดอยู่ในกลุ่มของวิญญาณของมนุษย์ที่เสียชีวิตจากการต่อสู้ เพราะเชื่อกันว่าการคลอดบุตรคือการต่อสู้รูปแบบหนึ่ง และกลายมาเป็นนักรบที่ร่วงหล่นสู่บาปจนกระทั่งได้รับภารกิจช่วยเหลือนักรบในระหว่างการทำภารกิจ ทำให้ถึงแม้จะดูน่ากลัว แต่ซิฮัวเตเตโอกลับได้รับความเคารพนับถือจากชาวแอสเท็กเป็นอย่างมาก
ในบางคืนของทุกปี (วันคบรอบที่ซิฮัวเตเตโอคลอดบุตร) บางครั้งซิฮัวเตเตโอจะปรากฏตัวเพื่อหลอกหลอนบริเวณทางแยก แสวงหาเยื่อโดยเฉพาะคนหนุ่มสาว หลังจากนั้นก็อาจทำให้คนเหล่านั้นเกิดอาการเจ็บป่วย เป็นอัมพาต ชักหรือวิกลจริต หรืออาจมีการครอบงำร่างกายของเหยื่อ ซิฮัวเตเตโอยังเป็นที่รู้จักกันว่ามักล่อลวงผู้ชายให้ทำการล่วงประเวณี หรือประพฤติผิดทางเพศอื่น ๆ อีกด้วย
การป้องกันตัวจากซิฮัวเตเตโอ
ในคืนที่เชื่อกันว่าซิฮัวเตเตโอจะปรากฏตัวออกมาล่าเหยื่อ เหล่าผู้ปกครองจะทำการซ่อนลูกหลานเอาไว้เพื่อไม่ให้ตกเป็นเป้าหมาย พร้อมกับวางมีดสั้นเอาไว้แทนเพื่อให้กลายมาเป็นเครื่องเซ่นสังเวยแทน และเพื่อเป็นการปลอบประโลมความเกรี้ยวกราดของซิฮัวเตเตโอเมื่อถึงวันฉลองพวกเขาจะทำการเซ่นไหว้ด้วยการนำเอาขนมปังรูปผีเสื้อหรือสายฟ้า ตัวทามเลสขนาดเล็กและข้าวโพดปิ้งไปวางเอาไว้บนแท่นบูชา เชื่อว่าการทำเช่นนั้นจะทำให้วิญญาณพึงพอใจและไม่ออกอาละวาด...
เหนียน (Nian) สัตว์ร้ายแห่งภัยพิบัติ ต้นกำเนิดของวัฒนธรรมการเชิดสิงโต แห่งประเทศจีน