คัตตี้ ไดเออร์ (Cutty Dyer) อสูรน้ำแห่งความเกลียดชัง ผู้รอคอยดื่มเลือดเด็กซนที่เข้าใกล้แม่น้ำอย่างไม่ระวัง

            คัตตี้ ไดเออร์ (Cutty Dyer) เป็นอสูรแห่งสายน้ำที่อาศัยอยู่ในแม่น้ำยอ หรือแม่น้ำแอชเบิร์ด มันเป็นตำนานที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของเมืองแอชเบอร์ตัน ประเทศนิวซีแลนด์ เชื่อกันว่าอสูรร้ายตนนี้นอนหลับอยู่ในความมืดมิดใต้สะพานคิงส์ที่อยู่ใจกลางของเมือง เมื่อไหร่ก็ตามที่บรรดาเด็กโดยเฉพาะเด็กผู้ชายแสนซน หรือคนเมาไร้สติเข้ามาใกล้ริมแม่น้ำมากจนเกินไป มันก็จะกระโจนเข้าใส่ดึงร่างพวกเขาลงไปในน้ำเย็นๆ กรีดคอและดื่มกินเลือดอุ่นๆ ด้วยความเอร็ดอร่อย...

 

การถือกำเนิดของอสูรน้ำคัตตี้ ไดเออร์

            เชื่อว่าชื่อของคัตตี้ ไดเออร์ มาจากรูปปั้นของ “เซนต์คริสโตเฟอร์" ที่เคยถูกสร้างขึ้นมาประดับอยู่บนสะพานคิงส์ แต่ในช่วงของการปฏิรูปศาสนารูปปั้นดังกล่าวส่วนใหญ่ถูกโยนทิ้งลงไปในแม่น้ำ ทำให้กลายมาเป็นอสูรน้ำแห่งความเกลียดชังที่รอคอยให้เหยื่อเคราะห์ร้ายเดินข้ามสะพานเพียงลำพังในคืนอันมืดมิด

 

ตำนานของอสูรน้ำคัตตี้ ไดเออร์

ตำนานของคัตตี้ ไดเออร์ มีการกล่าวถึงย้อนกลับไปไกลถึงปี 1879 โดยมีบันทึกอย่างเป็นทางการครั้งแรกในสื่อสิ่งพิมพ์ท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม มีพยานที่อ้างว่าเคยเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดตนนี้ โดยมีเรื่องเล่าที่น่าสนใจดังต่อไปนี้

            ชายสองคนอ้างว่าเคยเผชิญหน้ากับคัตตี้ ไดเออร์ ลักษณะของมันดูคล้ายกับมนุษย์ที่กำลังยืนอยู่ในแม่น้ำ มันยืนอยู่ในระดับของน้ำที่ลึกระดับเอว ร่างกายเปียกชุ่มโชก  ดวงตากลมโตสีแดงสดราวกับเลือดและมีฟันแหลมคมจำนวนมากเหมือนกับฉลาม ผมและเคราสีดำยาวเฟื้อยจนถึงเอว ภาพที่น่ากลัวนั้นทำให้พวกเขาหวาดกลัวจนยืนตัวแข็งราวกับกบที่ถูกงูสะกด มันยกมือขึ้นและเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนมือแตะไหล่ของชายคนที่อยู่ใกล้น้ำมากที่สุด เขาร้องออกมาด้วยความหวาดกลัวและเสียงนั้นเองที่ทำให้พวกเขาได้สติจนกระเสือกกระสนหนีออกมาจากริมแม่น้ำได้สำเร็จ

 

การขับไล่อสูรน้ำคัตตี้ ไดเออร์

            ตำนานเล่าว่า คัตตี้ ไดเออร์เกลียดแสงสว่าง ทำให้หลังจากที่เมืองมีไฟถนนสว่างไสวในตอนกลางคืน ทำให้มันไม่ค่อยปรากฏตัวออกมาให้เห็นอีก ซึ่งถือว่าเป็นข่าวดีของชาวเมืองเป็นอย่างมากเลยทีเดียว

 

บทสรุปส่งท้าย : คัตตี้ ไดเออร์ กับความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์

            อย่างไรก็ตาม นักประวัติศาสตร์เชื่อว่าคัตตี้ ไดเออร์ อาจเป็นเพียงเรื่องสยองขวัญที่ถูกคนในสมัยก่อนแต่งขึ้น เพื่อใช้เป็นสิ่งย้ำเตือนให้เด็กอยู่ห่างจากแม่น้ำที่แสนอันตราย โดยเฉพาะในตอนกลางคืนอันมืดมิดและดูเหมือนว่าจะได้ผลเป็นอย่างดีเสียด้วย...