เรื่องผีสั้นๆ “พิพิธภัณฑ์”

            ตอนเป็นเด็กพ่อเคยพาผมกับพี่ชายไปพิพิธภัณฑ์สงครามแห่งหนึ่ง...

            พวกเราชอบพิพิธภัณฑ์แห่งนั้นมาก เพราะมันมีการรวบบรรดาอาวุธที่น่าตื่นตาตื่นใจจากหลายสงครามให้ดูมากมาย พวกเราเลยพากันวิ่งไปดูสิ่งของตรงนั้นที ตรงจนเหนื่อย โดยมีพ่อเดินตามมาพร้อมกับกล้องถ่ายรูปแบบฟิล์มไม่ห่างนัก

 อย่างไรก็ตาม หลังจากวันนั้น ไม่ว่าพวกเราจะพยายามยามอ้อนวอนให้พ่อพากลับไปที่พิพิธภัณฑ์แห่งนั้นอีกกี่ครั้ง พ่อก็ไม่เคยพาพวกเรากลับไปอีกเลย!?

หลายปีต่อมา ตอนที่จัดของในบ้าน บังเอิญผมทำกล่องใส่รูปภาพตกลงมาจากชั้น ทำให้รูปข้างในกระจัดกระจายไปเต็มพื้นห้อง ในนั้นมีรูปเก่า รูปสมัยเด็กที่ชวนให้คิดถึงอยู่เต็มไปหมดและมีรูปหลายใบที่มีผมกับพี่ชายกำลังยืนยิ้มอยู่ข้างตู้โชว์ในพิพิธภัณฑ์สงคราม

ผมหยิบรูปเหล่านั้นขึ้นมาดู แล้วยิ้มเออกมามื่อคิดถึงช่วงเวลาดีๆmujg8pgdbf-7ho

แต่.. เมื่อลองเพ่งดูรูปภาพทุกใบดีๆ รอยยิ้มของผมก็หายไป แทนที่การขมวดคิ้วด้วยความสงสัยและหวาดกลัว!

รูปทุกใบที่พ่อถ่ายพวกเราที่นั่น มี “ใบหน้าประหลาด” ที่ดูคล้ายกับเงามนุษย์ปรากฏตัวอยู่เหนือร่างพี่ชายของผม ไม่ว่าจะเปลี่ยนไปถ่ายมุมไหนมันก็เหมือนจะเคลื่อนตามมาตลอดเวลา

ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่า ทำไมพ่อถึงไม่พาพวกเรากลับไปที่นั่นอีกเลย...!!!