จุดอ่อน การขับไล่และสังหารมนุษย์หมาป่าในตำนานพื้นบ้าน-สื่อบันเทิงสมัยใหม่

            จุดอ่อน การขับไล่และสังหารมนุษย์หมาป่าดูเหมือนว่าจะเป็นหนึ่งในคำถามเก่าแก่ที่ผู้คนทั่วโลกต่างให้ความสนใจกันมาอย่างยาวนาน เพราะมนุษย์หมาป่าเป็นหนึ่งในอมนุษย์ที่เรียกได้ว่ามีความทรงพลังเป็นอย่างมาก หากอ้างอิงตามตำนานพื้นบ้านมันอยู่ในระดับอยู่ยงคงกระพันทำให้หลายครั้งการพยายามสังหารมันกลายเป็นเรื่องที่แสนยากลำบาก

            อย่างไรก็ตาม มนุษย์หมาป่าเองก็มีจุดอ่อนและวิธีการหลายอย่างที่สามารถทำให้มันหวาดกลัว อ่อนแอลงหรือแม้แต่สังหารมันได้เช่นกัน เพียงแต่การที่จะทำเช่นนั้นได้นั้นก็จำเป็นที่จะต้องเข้าใจวิธีการอย่างถูกต้อง โดยแยกวิธีที่ปรากฏในนิทานและตำนานพื้นบ้านจริง ๆ ออกจากวิธีที่สื่อบันเทิงสมัยใหม่สร้างขึ้นมาในภายหลัง ดังต่อไปนี้

 

จุดอ่อน การขับไล่และสังหารมนุษย์หมาป่าที่ปรากฏในตำนานนิทานพื้นบ้าน

            มนุษย์หมาป่าในตำนานทั่วโลกไม่ได้มีจุดร่วมในฐานะของจุดอ่อนที่เป็นสากลเหมือนกัน ความพ่ายแพ้ของมนุษย์หมาป่ามักที่จะเกิดขึ้นแตกต่างกันไปในแต่ละเรื่องราวและเป็นเรื่องแบบเฉพาะเจาะจงที่เกิดขึ้นกับมนุษย์หมาป่าแต่ละตนเสียมากกว่า

 

1.เหล็กและการกล่าวชื่อมนุษย์ของมนุษย์หมาป่า

            ดูเหมือนว่าในกรณีที่มนุษย์หมาป่าตนนั้นกลายร่างอย่างเต็มใจด้วยการใช้เวทมนตร์ คาถาและสิ่งของอาถรรพ์บางอย่างเพื่อกลายเป็นมนุษย์หมาป่าด้วยความต้องการของตัวเอง หากมีคนจำตัวตนที่แท้จริงได้และเอ่ยนามมนุษย์ (ชื่อคริสเตียน) ของมนุษย์หมาป่าออกมาก็จะทำให้มนุษย์หมาป่ากลับคืนสู่ร่างของมนุษย์

 

2.ขว้างแร่เหล็กใส่ศีรษะ

บางกรณีเชื่อกันว่าหากขว้างเหล็กใส่ศีรษะของมนุษย์หมาป่าก็จะทำให้พวกมันหันหลังกลับแล้ววิ่งหนีไป อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าวิธีที่ปรากฏอยู่ในตำนานและนิทานพื้นบ้านเหล่านี้จะไม่ได้สามารถทำร้ายหรือสังหารมนุษย์หมาป่ายามที่กลายร่างได้

 

3.การระบายเลือด

            ย้อนกลับไปในสมัยยุโรปยุคกลางมีความเชื่อว่าการนำ “เลือดของผู้ป่วยออกจากร่างกาย” จำนวนหนึ่ง เช่น คัดจมูก ให้ทำการระบายเลือดจำนวนประมาณ 0.6 ลิตร หรือหากเป็นหวัดก็ให้ทำการระบายเลือดออก 1-2 ลิตร ก็จะทำให้อาการดีขึ้น เนื่องจากในสมัยนั้นเชื่อกันว่าโรคภัยไข้เจ็บต่าง ๆ ล้วนแล้วแต่อยู่ในกระแสเลือด ดังนั้น เมื่อนำเลือดออกจากร่างกายก็จะสามารถรักษาโรคต่าง ๆ ได้เช่นกัน ซึ่งการกลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าเองก็ถือว่าเป็นอาการเจ็บป่วยแบบหนึ่งเช่นกัน หากนำเลือดของมนุษย์หมาป่าออกจากร่างของผู้ป่วยได้ในจำนวนที่เหมาะสมก็จะสามารถช่วยรักษาให้กลับมาเป็นมนุษย์ได้

            เรื่องราวการรักษามนุษย์หมาป่าที่แปลกประหลาดนี้มีการเล่าถึงกันในประเทศซิซิลีเกี่ยวกับขุนนางมั่งคั่งคนหนึ่งที่ถูกสาปให้กลายเป็นมนุษย์หมาป่าทุกครั้งเมื่อพระจันทร์เต็มดวง เขาเป็นหมาป่าที่ดุร้ายไม่สามารถควบคุมตัวเองจากความหิวกระหายเลือดเนื้อของมนุษย์ได้และมีเพียงแค่คนรับใช้คนสนิทเท่านั้นที่ทราบความจริงอันน่าชังนี้ เมื่อเขาเปลี่ยนร่าง คนรับใช้ก็จะพาเขาไปที่จัตุรัสของเมืองแล้วปล่อยให้เขาออกล่าคนที่เดินตามถนนในยามราตรี

คืนหนึ่ง ในขณะที่มนุษย์หมาป่าเดินด้อม ๆ มอง ๆ หาเหยื่ออยู่ท่ามกลางความมืดก็ได้พบกับทหารคนหนึ่งที่ไม่มีทีท่าว่าจะหวาดกลัวแม้แต่น้อย ทหารชักดาบออกมาต่อสู้กับมนุษย์หมาป่าและใช้ดาบสร้างบาดแผลที่หน้าผากของมนุษย์หมาป่าได้สำเร็จ มันล้มลงและครวญครางด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับมีเลือดเหนียวสีดำไหลออกมาจากบาดแผล เมื่อเลือดไหลออกมาระดับหนึ่งมนุษย์หมาป่าก็กลับคืนร่างเป็นมนุษย์ สิ่งนี้ทำให้ขุนนางมีความสุขอย่างมากและมอบรางวัลให้กับทหารผู้กล้าหาญที่ช่วยปลดปล่อยจากคำสาปของมนุษย์หมาป่าที่สร้างความทุกข์ทรมานให้กับเขามาอย่างยาวนาน

 

4.เทศกาลนองเลือดลูเปอร์คาลี (Lupercali)

ในอดีตทุกวันที่ 15 ก..พ ของทุกปี เชื่อกันว่าเทพเจ้า “ลูเปอร์คุส” (Lupercus) ตัวแทนของมนุษย์หมาป่าจะทำการดลบันดาลให้มนุษย์ทำตัวเหมือนกับหมาป่าและกลายเป็นมนุษย์หมาป่า ชาวโรมันจึงใช้ช่วงเวลานี้ในการจัดเทศกาลเลือดขึ้นมาโดยเรียกว่าเทศกาล “ลูเปอร์คาลี” (Lupercali) เพื่อเป็นเกียรติให้กับนักล่ามือใหม่และการสังหารเป็นครั้งแรก

พวกเขาจะทำการถวายแพะตัวเมียซึ่งเป็นหนึ่งในสัตว์ของเทพเจ้าลูเปอร์คาลีเพื่อเป็นตัวแทนของฝูงมนุษย์ที่พากันเดินทางไปตามสถานที่ต่าง ๆ เพื่อตามหาสถานที่สร้างบ้านถาวรของตัวเอง แล้วจึงทำการถวายสุนัขหนึ่งตัว (รวมไปถึงสัตว์อื่น ๆ ของเทพเจ้าลูเปอร์คาลี) ในฐานะของผู้พิทักษ์ฝูงแกะที่คอยทำหน้าที่เฝ้าระวังแกะไม่ให้ตกเป็นเหยื่อของเหล่าหมาป่า

 นายพรานจะนำเอาเลือดของสัตว์ทั้งสองมาผสมรวมกันและนำเลือดจุ่มลงในเลือดแล้วค่อย ๆ ใช้มีด ลากเลือดที่ผสมกันแล้วไปตามหน้าผากของบุตรผู้มีเกียรติสองคนที่เกิดในตระกูลอันสูงศักดิ์ ก่อนให้เด็ก ๆ ทำการเช็ดเลือดเหล่านั้นออกด้วยขนแกะที่แช่ในนมแกะด้วยตัวเอง

            เหล่าผู้ใหญ่คาดหวังว่าเด็ก ๆ ที่เข้าร่วมพิธีจะหัวเราะออกมาเพราะจะเป็นการแสดงให้เห็นว่าพวกเขาไม่กลัวเลือดและเป็นการแสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้รับการปกป้องจากเวทมนตร์ของมนุษย์หมาป่าและการจู่โจมของมนุษย์หมาป่า

            อย่างไรก็ตาม นักวิชาการหลายคนเชื่อว่างานเทศกาลและกิจกรรมดังกล่าวมาจากเทศกาลชื่อเดียวกันแบบโบราณที่มีความหมายแตกต่างกันออกไป เลือดที่เปื้อนบนหน้าผากไม่ได้เป็นของสุนัขพิทักษ์ฝูงแกะ หากแต่เป็นเลือดของ “หมาป่า” เป็นพิธีที่ทำเพื่อการตราหน้าผู้รับว่าเป็นอาชญากรผู้โดดเดี่ยวหรือเป็นมนุษย์หมาป่าไปตลอดกาล...

 

 

จุดอ่อน การขับไล่และสังหารมนุษย์หมาป่าที่ไม่ปรากฏในตำนานนิทานพื้นบ้าน

1.กระสุนเงิน

ในหลายประเพณีและวัฒนธรรมทั่วโลกเชื่อกันว่าแร่เงินเป็นโลหะที่มีความเกี่ยวข้องกับดวงจันทร์และจิตวิญญาณของมนุษย์ ความเชื่อเหล่านี้เองที่มีส่วนสำคัญที่ทำให้เกิดตำนานเกี่ยวกับกระสุนเงินขึ้นมาในภายหลัง เนื่องจากมนุษย์หมาป่ามีความเกี่ยวข้องกับพระจันทร์เต็มดวงและเวทมนตร์เหนือธรรมชาติที่ทำให้พวกมันถือกำเนิดขึ้นมาเองก็มีความเกี่ยวข้องกับดวงจันทร์เช่นกัน จึงไม่น่าแปลกใจที่แร่เงินจะส่งผลต่อมนุษย์หมาป่า

ตำนานและนิทานพื้นบ้านของทวีปยุโรปมีความเชื่อกันมาอย่างยาวนานว่า “แร่เงิน” สามารถนำมาใช้เป็นยาแก้พิษจากโรคภัยไข้เจ็บและรับมือกับสัตว์ประหลาดได้ โดยเฉพาะแวมไพร์ที่เชื่อกันว่าสามารถใช่แร่เงินในการขับไล่พวกมันได้ เนื่องจากเงินเป็นสัญลักษณ์ของความศักดิ์สิทธิ์ (*กระสุนเงินที่ขัดจนเงาเองก็สามารถสะท้อนภาพของแวมไพร์ได้เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้พวกมันเกลียดชังกระสุนเงิน) จึงไม่น่าแปลกใจที่คนในสมัยก่อนจะมีความเชื่ออย่างฝังหัวว่ากระสุนเงินเป็นอาวุธเดียวที่มีประสิทธิภาพในการต่อต้านกระสุนเงิน

            อย่างไรก็ตาม ต้นกำเนิดความเชื่อว่ากระสุนเงินมีผลต่อมนุษย์หมาป่าอย่างชัดเจนมาจากตำนานการล่าสังหาร “สัตว์ร้ายแห่งเฌโวด็อง” (Beast of Gévaudan) หมาป่าขนาดมหึมาที่โดยสังหารด้วยปืนที่บรรจุด้วยกระสุนเงิน ถึงแม้ว่าในภายหลังนักประวัติศาสตร์จะมีการถกเถียงกันเป็นอย่างมากว่าปืนของเขานั้นได้บรรจุกระสุนเงินอยู่จริงหรือไม่?

 นอกจากการใช้กระสุนปืนแล้วการใช้กริชหรือดาบที่หล่อด้วยแร่เงินก็ดูเหมือนจะได้ผลกับมนุษย์หมาป่าด้วยเช่นกัน เชื่อกันว่านอกจากแร่เงินจะสังหารมนุษย์หมาป่า ยังทำให้เกิดความเจ็บปวดทรมานก่อนที่จะตายราวกับกำลังถูกเพลิงเผาผลาญจากภายในอย่างช้า ๆ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าวิธีการสังหารมนุษย์หมาป่าอย่างได้ผลมากที่สุดคือการใช้กระสุนเงินยิงเข้าที่หัวใจของมัน

            หากมองในแง่มุมทางวิทยาศาสตร์ เหตุผลที่ทำให้มนุษย์หมาป่าส่งผลต่ออมนุษย์ประเภทนี้อาจจะเป็นเพราะมนุษย์หมาป่ามีความอ่อนแอต่อธาตุเงินเนื่องจากองค์ประกอบในกระแสเลือด กำมะถัน อาจทำปฏิกิริยายากับเงินจนเกิดซิลเวอร์ซัลไฟด์ขึ้นจนทำให้เกิดการอุดตันหลอดเลือดจนไม่เกิดการไหลเวียนขึ้นมา ขัดขวางความสามารถในการฟื้นตัวของมนุษย์หมาป่าจากอาการบาดเจ็บสาหัสที่รวดเร็วมากกว่าสิ่งมีชีวิตทั่วไปจนทำให้มันเสียชีวิตไปในที่สุด

 

อาวุธที่ถูกสร้างขึ้นจากแร่เงิน

          เมื่อนานมาแล้วในเทือกเขาฟิชเทล (Fichtel Mountains) ประเทศเยอรมนี คนเลี้ยงแกะในท้องถิ่นคนหนึ่งกำลังเบื่อหน่ายอย่างมากกับหมาป่าท้องถิ่นที่แอบย่องมาขโมยแกะของเขาไปกินเป็นอาหาร วันหนึ่งมีหมาป่าขนาดใหญ่เป็นพิเศษมาขโมยแกะไปอีกทำให้ความอดทนของเขาหมดลงจึงได้ไปขอให้นายพรานที่เก่งที่สุดของเมืองมาช่วยจัดการปัญหาให้

            นายพรานดังกล่าวเป็นคนที่ได้รับการเล่าลือว่าเป็นผู้ที่มีทักษะในการยิงปืนที่แม่นอย่างน่าเหลือเชื่อ ว่ากันว่าหากได้ลั่นไกเขาไม่เคยพลาดเป้า แต่เมื่อหมาป่าขนาดมหึมาปรากฏตัวขึ้นกลับไม่มีกระสุนนัดใดเลยของเขาที่สามารถสังหารมันได้

            รุ่งเช้าในวันถัดมาหลังการต่อสู้อย่างดุเดือดกับหมาป่ายักษ์ คนเลี้ยงแกะผู้ช่างสังเกตได้เห็นหญิงสูงอายุคนหนึ่งที่เชื่อกันว่าเป็นแม่มดผู้ชั่วร้ายกำลังเดินกระโผกกระเผกเหมือนกับบาดเจ็บอยู่ แต่เมื่อเขาสอบถามถึงอาการบาดเจ็บเธอกลับตะคอกใส่เขาด้วยความโกรธเกรี้ยวแล้วรีบจากไป

            เขาสงสัยว่าหญิงชราคนนี้อาจกลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าแล้วมาลักแกะไปจึงได้นำเรื่องนี้ไปรายงานกับทางการทำให้หญิงชราถูกจับกุมตัวมาทำการสอบสวนด้วยความรุนแรงในทันที เธอถูกเฆี่ยนตีและล่ามโซ่เอาไว้อย่างแน่นหนา แต่เมื่อถึงรุ่งเช้าในวันถัดมาผู้คุมต้องแปลกประหลาดใจเมื่อพบว่าเธอได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยเหลือเอาไว้เพียงแค่โซ่เปล่า ๆ เท่านั้น

            ไม่กี่วันต่อมา คนเลี้ยงแกะเห็นหมาป่ายักษ์ปรากฏตัวขึ้นอีก แต่คราวนี้หมาป่ากลับไม่ได้ต้องการเนื้อแกะแสนอร่อย ดูเหมือนว่ามันหวนกลับคืนมาเพื่อที่จะทำการล้างแค้นคนเลี้ยงแกะ หมาป่าเข้าจู่โจมใส่ด้วยความเกลียดชัง ถึงอย่างนั้น นายพรานผู้เก่งกาจก็ได้บังเอิญผ่านมาพอดีเลยเข้ามาช่วยเหลือ แต่คราวนี้นายพรานไม่ได้ใช้ปืน เขาใช้มีดดาบสีเงินเข้าต่อสู้แทนและมันก็ได้ผลสร้างบาดแผลให้กับหมาป่าได้สำเร็จ เมื่อเลือดรินไหลหมาป่ายักษ์ก็ได้กลับคืนร่างเป็นหญิงชราที่กำลังบิดตัวไปมาบนพื้นด้วยความเจ็บปวด

            ทั้งสองร่วมมือกันสังหารมนุษย์หมาป่าได้สำเร็จแล้วนำเอาร่างไร้วิญญาณไปฝังเอาไว้ใต้พื้นดินลึกกว่า 6 เมตร แล้วนำก้อนหินขนาดใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อมาทับเอาไว้บนหลุมศพ ซึ่งต่อมาในภายหลังหินก้อนนี้ได้กลายมาเป็นที่รู้จักกันในชื่อของ “วูลฟ์สโตน” (The Wolfstone)

            ถึงแม้ว่าร่างของมนุษย์หมาป่าจะถูกฝังไปแล้ว แต่ชาวบ้านบางคนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ก็ยังอ้างว่าในบริเวณนี้ยังคงมีปรากฏการณ์อันแสนแปลกประหลาดเกิดขึ้นบริเวณรอบ ๆ หลุมศพของมนุษย์หมาป่าให้เห็นกันอยู่บ่อยครั้ง...

 

2.สถานที่และสิ่งของศักดิ์สิทธิ์

            มนุษย์หมาป่าโดยพื้นฐานจริง ๆ หากอ้างอิงตามตำนานแล้วพวกมันไม่ได้ชั่วร้าย ไม่เหมือนกับแวมไพร์หรือสัตว์ประหลาดประเภทอื่น ๆ อีกทั้งยังไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับความชั่วร้ายได้ ดังนั้น มนุษย์หมาป่าตามตำนานจึงไม่ได้หวาดกลัวสถานที่และสิ่งของศักดิ์สิทธิ์ที่ได้ถูกสร้างขึ้นมาโดยผู้รับใช้ของพระเจ้าแต่อย่างใด

            อย่างไรก็ตาม เรื่องราวของกระสุนเงินที่ทำให้ผู้คนทั่วโลกต่างรู้จักกันเป็นอย่างดีจริง ๆ เกิดขึ้นโดยฝีมือของ “เคิร์ต ซิดมาค” (Curt Siodmak) ในปี 1941 นักเขียนบทภาพยนตร์ผู้สร้างสรรค์ภาพยนตร์ The Wolf Man เขาสร้างอาวุธที่จัดการหมาป่าได้จากเงินขึ้นจากจินตนาการของตัวเองล้วน ๆ

 

3.กระแสน้ำที่กำลังไหล

            มนุษย์หมาป่าไม่ได้หวาดกลัวกระแสน้ำที่กำลังไหลอยู่อย่างลำธาร แม่น้ำ จนไม่สามารถข้ามพวกมันไปได้ที่สื่อบันเทิงบางชิ้นได้หยิบยกประเด็นนี้มาจนหลายคนเชื่อว่าหากหนีมนุษย์หมาป่าข้ามกระแสน้ำที่กำลังไหลอยู่ก็จะสามารถหลบหนีจากพวกมันได้ แต่ที่จริงแล้วมนุษย์หมาป่าไม่ได้ชั่วร้ายเหมือนกับผีดิบ แวมไพร์หรือวิญญาณที่ชั่วร้าย กระแสน้ำที่กำลังไหลอยู่จึงไม่ได้ส่งผลใด ๆ กับพวกมัน

 

4.ไฟ

            ขนของมนุษย์หมาป่าไม่ได้อ่อนแอต่อไฟ มีเพียงในภาพยนตร์เท่านั้นที่เมื่อพวกมันสัมผัสกับไฟเพียงเล็กน้อยขนก็จะติดไฟลุกโชนราวกับไม่มีวันดับ นอกจากนี้ ในตำนานของเหล่า “นักรบคลั่ง” (Berserker) นักรบมนุษย์หมาป่าเหล่านี้ยังมีความสามารถพิเศษในการต่อต้านไฟและเหล็ก ถ้าหากจะมีสิ่งที่ทำให้มนุษย์หมาป่าขนเกิดติดไฟขึ้นมาได้น่าจะมาจากน้ำมันชนิดพิเศษที่พวกเขาใช้ทาตัวเสียมากกว่า

 

5.เสียงดัง แสงไฟสว่างเจิดจ้าและอื่น ๆ

            ในสมัยก่อนไม่มีความเชื่อว่าเมื่อเกิดแสงสว่างจ้าขึ้นอย่างกะทันหันจะช่วยขับไล่มนุษย์หมาป่าที่กำลังเข้ามาคุกคามได้ และความเชื่อว่ามนุษย์หมาป่าหวาดกลัว “วูลฟ์สเบนและเบลลาดอนน่า” (Wolfsbane - Belladonna) ที่ได้รับความนิยมกันเป็นอย่างมากก็มีต้นกำเนิดมาจากภาพยนตร์เรื่อง “The Wolf Man” เช่นกัน

 

6.ไฟฟ้า

            ดูเหมือนว่าการที่มนุษย์หมาป่าสามารถถูกกำจัดได้ด้วยไฟฟ้าดูเหมือนจะกลายมาเป็นสิ่งที่ธรรมดามากขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนหนึ่งอาจจะมาจากการที่สิ่งมีชีวิตทุกอย่างในโลกล้วนแล้วแต่มีความไวต่อกระแสไฟฟ้า แต่แนวคิดดังกล่าวก็เป็นเพียงแค่สิ่งใหม่ ๆ ที่ถือกำเนิดขึ้นมาจากสื่อบันเทิงสมัยใหม่เท่านั้น

 

7.การตัดอุ้งเท้า

          ในภาพยนตร์บางเรื่องเชื่อกันว่าหากสามารถทำการตัดอุ้งเท้าของมนุษย์หมาป่าออกมาได้สำเร็จมนุษย์หมาป่าตนนั้นก็จะถูกบังคับให้กลับคืนสู่ร่างของมนุษย์ในทันที