ยามาวาโร (Yamawaro) ภูตผีที่พร้อมช่วยงานมนุษย์หากได้รับอาหารอย่างเพียงพอ แห่งประเทศญี่ปุ่น

ยามาวาโร (Yamawaro) เป็นเทพแห่งภูเขาประเภทหนึ่ง พบได้ทั่วไปในคิวชูและญี่ปุ่นทางฝั่งตะวันตก เชื่อกันว่ามันมีความใกล้ชิดอย่างมากกับวิญญาณแห่งธรรมชาติตนอื่น เช่น กัปปะ คารัปปะและเฮียวสุมะ พวกมันมีลักษณะตัวเตี้ย คล้ายกับเด็กผู้ชายอายุประมาณ 10 ขวบ มีผมสีน้ำตาลยาว ร่างกายปกคลุมด้วยขนสีน้ำตาลละเอียด ลำตัวสั้น เดินสองขา สิ่งที่โดดเด่นที่สุดของยามาวาโรคือมีดวงตาขนาดใหญ่หนึ่งดวงอยู่บริเวณตรงกลางศีรษะ

ส่วนใหญ่แล้วยามาวาโรมักเลียนเสียงของหิน เสียงของลม ระเบิดไดนาไมท์และเครื่องมืออื่นๆของมนุษย์ที่ตกลงมาจากที่สูงด้วยความชำนาญ แถมยังมีความฉลาดเฉลียวเพียงพอที่จะเรียนรู้ภาษามนุษย์หรือร้องเพลงของมนุษย์ได้อีกด้วย

 

พฤติกรรมของยามาวาโร

            ยามาวาโร มีพฤติกรรมพื้นฐานใกล้เคียวกับคัปปะ พวกมันเกลียดวัวและม้า ถ้าหากบังเอิญพบเข้าพวกมันก็จะเข้าจู่โจมใส่ทันที นอกจากนี้ยังชอบกีฬาประเภทซูโม่ บางครั้งแอบเข้าไปในบ้านของมนุษย์เพื่ออาบน้ำและงีบหลับ พร้อมกับทิ้งคราบไขมันและเส้นขนหนาจำนวนมากเอาไว้ให้ดูต่างหน้าเมื่อเสร็จกิจ

            อย่างไรก็ตาม ยามาวาโรขึ้นชื่อในเรื่องของการช่วยมนุษย์ทำงาน ถ้าหากขอบคุณมันอย่างถูกต้องและให้อาหารอย่างเหมาะสม ยามาวาโรก็จะกลับมาช่วยงานอีก ทำให้มันเป็นที่ชื่นชอบอย่างมากในหมู่ของคนตัดไม้ในภูเขา แต่การให้อาหารกับพวกมันนก็ต้องระมัดระวังไม่ให้ปริมาณที่น้อยกว่าที่สัญญาเอาไว้ เพราะจะทำให้พวกมันโกธไม่กลับมาช่วยอีกและต้องให้อาหารหลังจากที่ทำงานเสร็จแล้วนั้น ถ้าหากให้ก่อนพวกมันก็จะนำอาหารวิ่งหนีไปโดยไม่ได้ช่วยงาน

 

ต้นกำเนิดของยามาวาโร

            เชื่อกันว่าที่จริงแล้วยามาวาโร คัปปะ กับ คารัปปะ คือภูตผีตนเดียวกัน ในช่วงที่อากาศหนาวเย็นพวกมันจะอาศัยอยู่ในภูเขาโดยเรียกกันว่ายามาวาโร แต่เมื่อถึงช่วงที่อากาศอบอุ่นพวกมันก็จะลงไปใช้ชีวิตตามแหล่งน้ำ ทะเลสาบ โดยกลายเป็นคารัปปะ หลังจากนั้นก็จะเดินทางกลับไปยังภูเขาในช่วงฤดูใบไม้ผลิ แล้วกลายเป็นคัปปะ

            ชาวบ้านที่สร้างบ้านอยู่บนเส้นทางอพยพย้ายถิ่นตามฤดูกาลต่างๆของยามาวาโร มักพบหลุม รอยบากและความเสียหายอื่นๆที่เกิดขึ้นจากความโกรธเกรี้ยวของยามาวาโรที่มีคนมาสร้างบ้านขวางทางของพวกมัน และถ้าหากใครได้เห็นการอพยพของยามาวาโรในฤดูใบไม้ผลิ เชื่อว่ามักจะต้องล้มป่วยเป็นไข้จนกระทั่งถึงความตายไปในที่สุด…