เรื่องผีสั้น ๆ : ลวดลายของใบหน้า

 

            ผมเป็นนักเดินป่าที่ชอบการเดินทางเพียงลำพัง…

            วันหนึ่ง ผมได้ไปเดินป่าในเขตอุทยานแห่งหนึ่งเป็นครั้งแรก หลังจากที่ใช้เวลาไปกว่าแปดชั่วโมงบนเส้นทางผมก็คิดว่าตัวเองเต็มอิ่มกับการเดินทางครั้งนี้แล้วจึงได้จะกลับไปที่รถแล้วขับกลับออกไปในขณะที่ท้องฟ้ากำลังค่อย ๆ มืดลง

            สิ่งที่น่าแปลกคือ ผมจำเส้นทางกลับไม่ได้ เหมือนกับตัวเองกำลังหลงทาง!

            ราตรีเข้ามาครอบงำรอบตัวอย่างรวดเร็ว ด้วยความกังวลไม่รู้ว่าจะพักที่ไหนเพราะมีเพียงแค่ไฟฉาย น้ำดื่มและขนมเล็กน้อย ในตอนก่อนที่ฟ้าจะมืดสนิทผมก็ได้พบกับกระท่อมเก่า ๆ หลังหนางข้างทางที่ดูเหมือนจะถูกปล่อยให้รกร้างมานานหลายปีแล้ว ถึงอย่างนั้น มันก็ยังดีกว่าการนอนกลางแจ้ง

            ผมตัดสินใจที่จะพักที่นี่ในคืนนี้ดีกว่าเสี่ยงเดินกลับท่ามกลางความมืด

            ประตูของกระท่อมไม่ได้ล็อก ข้างในมีฟูกเก่า ๆ อยู่บนพื้น รอบ ๆ ห้องเต็มไปด้วยรอยขีดเขียนที่น่าจะมาจากฝีมือของเหล่าศิลปินข้างถนน แต่ที่น่าแปลกคือลวดลายเหล่านั้นมันดูคล้ายกับใบหน้าของคนจำนวนมาก

            คืนนั้น แม้ว่าผมจะพยายามนอนให้หลับ แต่ก็ไม่อาจละสายตากับภาพวาดต่าง ๆ ที่อยู่บนกำแพงได้ ใบหน้าพวกนั้นเหมือนมันกำลังพากันจับจ้องมาที่ผม พวกมันเหมือนกำลังยิ้มจนทำให้รู้สึกขนลุก

            อย่างไรก็ตาม ด้วยความเหนื่อยล้า ในที่สุดผมก็เผลอหลับไป

            เช้าวันรุ่งขึ้น…

            ผมตื่นขึ้นมาตั้งแต่เช้า พร้อมกับความแปลกใจ

            เพราะ .. บนกำแพงของบ้านในตอนนี้กลับไม่มี “ภาพวาดประหลาด” เหลืออยู่เลยสักอันเดียว!!!