ผีคนตัดไม้แห่งแม่น้ำดังการ์วอน (The Lumberjack Ghost at the Dungarvon) ผู้กรีดร้องด้วยความโกรธแค้น ประเทศแคนาดา
ผีคนตัดไม้แห่งแม่น้ำดังการ์วอน (The Lumberjack Ghost at the Dungarvon) เป็นเรื่องเล่าขานของนิวบรันสวิก ประเทศแคนาดาที่เกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 19 หลังจากที่มีผู้อพยพจากยุโรปเข้ามาเป็นจำนวนมากซึ่งถูกเรียกว่าการอพยพครั้งใหญ่ แต่ในช่วงเวลานั้นเองก็ได้เกิดความอดอยากครั้งใหญ่ขึ้นกลายมาเป็นพื้นฐานของเรื่องผีที่มีความเกี่ยวข้องกับการทรยศ ฆาตกรรมและเสียงครวญครางที่ดังขึ้นมาจากอีกด้านหนึ่งของหลุมศพ
เรื่องราวของผีคนตัดไม้แห่งแม่น้ำดังการ์วอน
ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 พ่อครัวชาวไอริสนามว่า “ไรอัน” เดินทางมาถึงประเทศแคนาดาพร้อมกับข้าวของเครื่องใช้ทั้งหมด ซึ่งหนึ่งในนั้นมีเข็มขัดเงินที่เขาใช้เงินออมทั้งชีวิตซื้อมาจึงมักใส่มันติดตัวอยู่ด้วยเสมอ เมื่อมาถึงนิวบรันสวิก เขาได้ถูกส่งตัวไปอยู่ค่ายที่พักใกล้กับแม่น้ำดังการ์วอนเพื่อทำงานเป็นพ่อครัวหลัก แต่เนื่องจากเขามีรูปร่างที่ใหญ่โตจึงทำให้มีความเหมาะสมกับการเป็นคนตัดไม้ด้วยเช่นกัน ในฐานะของพ่อครัว เขาต้องตื่นแต่เช้า ทำอาหารแล้วทำการปลุกคนอื่นที่เหลือด้วยการส่งเสียงดังให้มากที่สุด
ถึงแม้ว่าเรื่องราวจะดำเนินไปอย่างค่อนข้างราบรื่น แต่หัวหน้าค่ายที่พักเป็นคนที่น่ากลัวและอารมณ์ร้อน คนตัดไม้คนอื่น ๆ รู้ดีว่าจะต้องทำตามคำสั่งของหัวหน้าโดยอย่าตั้งคำถาม วันหนึ่งหัวหน้าขอให้เขาขายเข็มขัดเงินให้แต่เขาปฏิเสธ การทำเช่นนั้นทำให้หัวหน้าค่ายเกิดความแค้นขึ้นสุมในใจ
เมื่อถึงเช้าวันอาทิตย์ที่หนาวเหน็บ หัวหน้าปลุกทุกคนด้วยตัวเองแล้วส่งทั้งหมดให้ออกไปล่าสัตว์ก่อนอาหารเช้า เหลือเพียงเขากับหัวหน้าในค่ายเท่านั้น หลังจากนั้นเพียง 2-3 ชั่วโมง เมื่อทุกคนกลับมาถึงค่ายก็พบว่าเขาเสียชีวิตแล้วและเข็มขัดเงินก็ได้หายไป
หัวหน้าบอกกับคนอื่น ๆ ว่าเขาล้มป่วยและเสียชีวิต ซึ่งคนอื่น ๆ จำเป็นที่จะต้องทำเป็นเชื่อ เพราะไม่อย่างนั้นอาจเกิดเรื่องที่ไม่ดีขึ้นกับตัวเองได้ หัวหน้าสั่งให้คนอื่น ๆ นำร่างของเขาไปฝังในหลุมตื้น ๆ ในป่า และทั้งหมดก็ทำตามโดยไม่ตั้งคำถามใด ๆ
คืนนั้น ทุกคนในค่ายตื่นขึ้นมาจากเสียงโห่ร้องและกรีดร้องดังลั่นที่เหมือนจะมาจากทุกทิศทางรอบตัว เสียงเหมือนกับคนที่กำลังเจ็บปวดทรมานเป็นอย่างมาก พวกเขาออกค้นหาสัตว์ที่อาจจะเป็นที่มาของเสียงแต่ก็ไม่พบอะไร จึงเชื่อว่าเป็นเสียงของไรอันที่เสียชีวิตไปแล้วเท่านั้นทำให้ทุกคนรวมทั้งหัวหน้าพากันวิ่งหนีออกจากค่ายด้วยความหวาดกลัวและไม่กลับมาอีกเลย
อย่างไรก็ตาม เสียงกรีดร้องของไรอันยังคงเกิดขึ้นให้ได้ยินต่อเนื่องมาเป็นระยะเวลายาวนนานหลายทศวรรษ จนกระทั่งถึงช่วงต้นของศตวรรษที่ 20 บาทหลวง “เอ็ดเวิร์ด เมอร์ด็อค” แห่งเรนูส ได้ถูกขอให้หาวิธีทำให้เสียงของไรสงบลง บาทหลวงจึงได้พากลุ่มคนไปตามหาร่างของเขาและนำกระดูกกลับไปฝังที่เรนูส์อย่างเหมาะสม ถึงแม้ว่าการทำเช่นนี้เชื่อว่าจะช่วยทำให้วิญญาณของเขาสงบลง แต่ก็มีหลายคนที่เข้าไปในป่าดังกล่าวแล้วอ้างว่ายังคงได้ยินเสียงของไรอันดังไปทั่วป่าเป็นบางครั้ง
[[รีวิวหนังสยองขวัญ แต่ไม่สปอย]] Shark Bait ฉลามคลั่ง ซัมเมอร์นรก ผู้รอคอยเหยื่อบาดเจ็บไร้ทางหนีอยู่ใต้แผ่นน้ำลึก