เรื่องสยองขวัญสั้นๆ “เสียงขู่”

 

            ฉันไปเยี่ยมบ้านของคุณปู่ พร้อมกับพาสุนัขจิ๋วตัวโปรดไปด้วย

แต่.. พอไปถึงปรากฏว่าพวกท่านออกไปทำธุระข้างนอก และจะกลับมาถึงช่วงดึก ฉันเลยนั่งเล่นโทรศัพท์มือถือรอ ทุกอย่างปกติดีจนถึงช่วงค่ำ ฉันรู้สึกว่าระบบไฟในบ้านดูผิดปกติเพราะไฟในห้องนั่งเล่นมันเปิด-ปิด และกะพริบได้เอง!? เหมือนกับกำลังมีคนเล่นสนุกกับสวิตช์ไฟ ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ เพราะฉันอยู่ในบ้านหลังนั้นคนเดียว!?

ตอนนั้นเอง ที่สุนัขของฉันเริ่มทำพฤติกรรมแปลกๆ มันลุกขึ้นแล้วมองไปยังมุมมืดที่เป็นบันไดขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านและทำท่าทางตื่นกลัว

ไม่กี่วินาทีต่อมา ไฟในห้องนั่งเล่นก็ดับลงแล้วเปิดขึ้นใหม่เองอีก พร้อมกับเสียงขู่เหมือนกับสัตว์อะไรบางอย่างที่น่ากลัวดังมาจากที่มุมมืดนั้น เสียงนั้นมันทำให้สุนัขของฉันกลัวถึงขนาดวิ่งมาหลบที่หลังฉันเลยทีเดียว

ฉันไม่รู้ว่าตัวอะไรอยู่ในความมืดนั้น แต่.. ฉันก็ไม่ช่างสงสัยพอจะพาตัวเองเข้าไปเสี่ยง ฉันจึงลุกขึ้นแล้วอุ้มเจ้าตัวจิ๋วที่หวาดกลัวออกไปจากบ้านสักพักรอให้คนในบ้านกลับมา

.

ราวครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น พี่ชายของฉันโทรศัพท์มาหาแล้วบอกว่าเขาขับรถตามมาถึงบ้านคุณปู่แล้วเห็นว่าไม่มีอยู่บ้าน แต่เห็นไฟเปิด-ปิด เป็นจังหวะเลยเข้าไปข้างใน แล้วได้ยินเสียงเหมือนมีใครเดินไปมาอยู่ในบ้าน เขาเดินสำรวจจนทั่วก็ไม่เจอใครสักคน ตะโกนเรียกก็ไม่มีใครตอบ

แต่.. พอจะเดินขึ้นไปชั้นสอง เขาได้ยินเสียงขู่ที่น่ากลัวดังลงมาจากความมืด มันทำให้เขาไม่สบายใจและออกมาจากบ้านเพื่อโทรศัพท์หาฉัน

จนกระทั่งถึงทุกวันนี้ พวกเราก็ยังไม่รู้เลยว่า “เสียงขู่” นั้น ตัวอะไรคือแหล่งกำเนิดเสียงอของมัน..